Van de alle levensvormen op planeet Troy lijken de woeste trollen nog het meest op mensen. Wat niet wil zeggen dat ze het altijd goed met hen kunnen vinden. Over het algemeen negeren de trollen de mensen, tenzij ze zin hebben in een pesterijtje. Liever jagen ze op draken, hun favoriete tijdverdrijf. Hun geschiedenis begint twee eeuwen voor Lanfeust zijn entree maakt in de wereld van Troy.
Khalif Hopeïdemerfeil regeert over de stad Hogdad, het juweel van Delpont, een sieraad van moderne architectuur, helemaal van steen en paarlemoer. Om de stad het allure te geven die het verdient, organiseert de kalief een tentoonstelling en een schilderwedstrijd waarvan de eerste prijs de hand van prinses Petypoy is. Zij koos als thema: ‘Een trol schilderen’, maar trollen willen niet geschilderd worden...
“Opnieuw laten Arleston en Mourier zien dat De trollen van Troy terecht een langlopende stripserie is. Ik durf zelfs de stelling aan dat het de kwaliteit van de Asterix-verhalen in hun beste tijd benadert, zonder die na te apen. Ze zijn hilarisch grappig, de hoofdfiguren volkomen van de pot gerukt, de verhalen bijzonder origineel. En dan die persiflages op al die schilders van wereldformaat! Het moge duidelijk zijn, ik heb genoten van Ruw talent! Mijn dag is weer goed. Wat een goede strip niet allemaal vermag!”
- Stripnieuws
Van de alle levensvormen op planeet Troy lijken de woeste trollen nog het meest op mensen. Wat niet wil zeggen dat ze het altijd goed met hen kunnen vinden. Over het algemeen negeren de trollen de mensen, tenzij ze zin hebben in een pesterijtje. Liever jagen ze op draken, hun favoriete tijdverdrijf. Hun geschiedenis begint twee eeuwen voor Lanfeust zijn entree maakt in de wereld van T...
Lees meer
