De grappige en vertederende avonturen van een klein meisje dat een ziekenhuis woont. Hallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me ‘Kale Kop’. Ik ben 13. Ik weet het, dat zou je niet zeggen. Ik woon op de 6e verdieping. Daar vind je kinderen na een auto-ongeluk en kinderen met een zware ziekte. Kinderen die het echt niet hebben getroffen, dus! Ik heb het grote lot gewonnen: ik lijd aan een soort...
Read moreKale Kop
De grappige en vertederende avonturen van een klein meisje dat een ziekenhuis woont.
Hallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me ‘Kale Kop’. Ik woon hier nu al 9 jaar. Wie doet beter? En dat komt allemaa...
De grappige en vertederende avonturen van een klein meisje dat een ziekenhuis woont.
Hallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me ‘Kale Kop’. Ik woon hier nu al 9 jaar. Wie doet beter? En dat komt allemaal door die smerige leukemie, maar die stel ik niet aan je voor... straks krijgt ze jou ook nog te pakken. In 9 jaar tijd heb ik heel wat zieke kinderen ontmoet, en hun ouders! Ik heb heel wat tranen gezien! En gedeelde glimlachen...
Stripnieuws
2023-05-20 - Wouter Porteman
Kale Kop - 6: De grote dag2021-11-20 - Wouter Porteman
Kale Kop - 5: De handen uit de mouwen
Verfijn de Resultaten
De grappige en vertederende avonturen van een klein meisje dat een ziekenhuis woont. Hallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me ‘Kale Kop’. Ik woon hier nu al 9 jaar. Wie doet beter? En dat komt allemaal door die smerige leukemie, maar die stel ik niet aan je voor... straks krijgt ze jou ook nog te pakken. In 9 jaar tijd heb ik heel wat zieke kinderen ontmoet, en hun ouders! Ik heb heel wat tranen...
Read moreHallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in het ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me "Kale Kop". Ik woon op de 6e verdieping, die is voorbehouden voor kinderen die lijden aan een zware ziekte of die een ongeval hebben gehad. Ik heb een soort leukemie. Ik heb het al 9 jaar en dat begint toch lang te worden! Ik deel mijn kamer - nummer 612 - met Evelien. Zij heeft een tumor achter de fornix. In haar hersenen dus! Evelien is ondertussen...
Read moreHallo, ik heet Zita. Zita Sayyah. Maar hier, in het ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me "Kale Kop". Ik heb last van een vorm van leukemie, een bijzondere koppige vorm zelfs. Ik ben hier aangekomen toen ik 4 was. Nu ben ik 13. Ik weet het! Dat zou je niet zeggen hé!Op den duur is het ziekenhuis zowat mijn thuis geworden, begrijp je? Ik ken iedereen, en iedereen kent mij. Elke dag doe ik mijn inspectieronde. Ik bezoek de langdurig...
Read moreHallo, ik heet Zita. Maar hier, in het ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me "Kale Kop". Ik lijd aan leukemie. De enige troost in het ziekenhuis is Mama Kigali. Mama Kagali is beroepsverteller. Niemand vertelt verhalen zoals zij! Vandaag vertelde ze ons over een oude Afrikaanse legende: wie ziek is en de staart van een krokodil aanraakt zou meteen genezen.Jullie vinden misschien dat ik dat krokodillenverhaal met de wonderbaarlijke...
Read moreEen hart is zoals de motor van een auto. We moeten er aan denken het af en toe te vullen met liefde. Anders valt het stil. Hallo, ik heet Zita. Maar hier, in het ziekenhuis De Wafel, noemt iedereen me 'Kale Kop'. Ik heb last van een vorm van leukemie die het blijkbaar leuk vindt in mijn lichaam. Door alle behandelingen die ik onderging, had ik nog maar een paar plukjes haar op mijn knikker. Ik scheerde me dus liever helemaal kaal. Vandaar...
Read more