Geschreven door : Gert Meesters - Categorieën : Reviews Focus Knack

Verzwelg me - Verzwelg me

Verzwelg me - Verzwelg me

PSYCHOKIKKER

De Amerikaan Nate Powell neemt je in 'Verzwelg me!' mee in het onvoorspelbare brein van twee schizofrene kinderen. Hij kreeg er - hoe voorspelbaar! - de Eisner-award voor beste graphic novel voor.

Grote thema's vervullen ons bij een nieuwe strip veelal met een gezonde argwaan, die ons moet behoeden voor al te enthousiaste ups en downs in onze gemoedsgesteldheid. Sinds ook Amerikanen begrepen hebben dat een strip dik kan zijn, heeft hun verkooppraatje voor de graphic novel ertoe geleid dat dichte drommen luie critici al aanmoedigend staan te joelen achter de nadarafsluitingen zodra er weer eens een ongezien, maar maatschappelijk relevant thema opduikt in een strip. Wijzelf houden het liever bij goedkeurend gemompel, want de ervaring leert dat de uitwerking van zo'n thema al te vaak te wensen over laat.

Verzwelg me! is op die regel een uitzondering, want auteur Nate Powell heeft verstand van zaken. Als tekenaar neemt hij je mee in de dagelijkse leefwereld van een broer en een zus die allebei kampen met schizofrenie. Powell voert voor elk personage eigen waanbeelden op. Het meisje Ruth ziet overal insecten en praat met een kikker, terwijl haar broer Perry opdrachten krijgt van een bazige kabouter. De kinderen hebben last van dwanggedachten, zijn ervan overtuigd dat ze een missie van hogerhand gekregen hebben, houden zich vast aan een extreem gevoel voor orde of reageren keihard op hun omgeving.

Ondanks de haast didactische inventaris van symptomen, trekt Powell de lezer mee in de onvoorspelbare geest van zijn personages. De scènes waarin Ruth helemaal verdwijnt in een stroom insecten blijven op het netvlies plakken zoals de kikkerregen uit de film Magnolia. Reacties van leeftijdsgenoten of van leerkrachten op school op Ruth en Perry zijn uiteraard vaak negatief, maar het boek blijft niet steken in oppervlakkig gemoraliseer over omgaan met psychische ziekte. Door het vertelperspectief begrijpt de lezer de twee kanten van het verhaal.

Toch introduceert Verzwelg me! naar onze smaak wat te veel losse eindjes om ze overtuigend aan elkaar te knopen. Bovendien illustreert Powell wel erg ingehouden voor het thema. De Eisner-award voor beste graphic novel die het boek vorig jaar kreeg, bewijst dus vooral dat de jury van toen achter de nadars stond te joelen.