Geschreven door : Gert Meesters - Categorieën : Reviews Focus Knack

V voor Vendetta - V voor Vendetta

V voor Vendetta - V voor Vendetta

V VOOR VERLATE VERTALING

Alan Moores eerste meesterwerk over een anarchistische psychopathische verzetsheld bereikt na twintig jaar ons taalgebied.


Alan Moore en David Lloyd begonnen bijna dertig jaar geleden aan V voor Vendetta, een van de meest invloedrijke strips die ooit in Groot- Brittanië zijn gemaakt. Moore was toen nog niet de gevierde scenarist van Watchmen, From Hell en The League of Extraordinary Gentlemen, maar maakte met V toch veel indruk tot over de Atlantische Oceaan. Zoveel zelfs dat hij het oer-Engelse boek, dat door omstandigheden onvoltooid was gebleven, na het succes van Watchmen eind jaren 80 voor zijn grote Amerikaanse uitgever mocht afmaken.

De drukke bladspiegel en vooral de fletse inkleuring doen nu wat gedateerd aan. Maar Moores dystopie over een autoritair Engeland en een enigmatisch verzetsfiguur die het regime destabiliseert, blijft na al die jaren nog even krachtig als het hoofdpersonage. Bij wijze van startschot van zijn verzet laat die man de Big Ben en Houses of Parliament in de lucht vliegen — niet toevallig op 5 november, Guy Fawkes Day, genoemd naar de man die dat in 1605 echt probeerde.

Moore verplaatste zijn toenmalige ongerustheid over het ultraconservatieve beleid van Margaret Thatcher naar een nabije toekomst, waarin de wereld bijna helemaal ten onder is gegaan aan een nucleaire oorlog en een fascistische groepering aan de macht kwam. Moore schildert het bewind af als een mengeling van de nazi's en Big Brother uit Orwells 1984. Het bijzonderste aan dit boek blijft echter zijn unieke verzetsheld, een ambigu personage uit Moores speciale voorraad waanzinnige stripfiguren. Met het witte, glimlachende masker en de hoge hoed wordt de man die zichzelf V noemt een icoon vanaf de eerste pagina waarop hij verschijnt.

De gruwelijke experimenten die de man in een concentratiekamp heeft moeten ondergaan en de rechtvaardigheid van zijn zaak zouden van hem een klassieke held kunnen maken. Moore portretteert hem echter als een onmenselijk harde psychopaat die niet kijkt op een mensenleven meer of minder. Bovendien is hij een van de weinige stripfiguren die een openlijk pleidooi houden voor radicale anarchie als een louterende strategie voor een maatschappij die te lang onder een fout regime heeft geleefd.
Kortom, Moores eerste meesterwerk is nog altijd sterker dan de verfilming van de Wachowski's laat geloven.