Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Tango - 6: De stroom van de drie grenzen

Tango - 6: De stroom van de drie grenzen

Bernard Prince 2.0

Er zijn plaatsen op deze aardkloot die te mooi zijn voor woorden. Het grensgebied van Argentinië, Paraguay en Brazilië, met zijn spectaculaire watervallen, is zo’n sprookjesachtige plek. Maar de meeste sprookjes zijn bedrog. Ook hier. Het is er ook één rattennest vol bendeoorlogen, geweld en illegale trafieken. De grensbewaking is er immers zo lek als een zeef en de politie krijgt kramp van zoveel oogjes dicht te knijpen. Tango’s vriend, Mike, is er verzeild geraakt. Een makker van hem gidst in het drielandenpunt en wordt er afgeperst door enkele lokale boefjes. Mike wil hen samen met Tango een lesje leren. Waarom niet? Onze hedendaagse ridders Tango en zijn trouwe schildknaap Mario reizen af naar Paraguay.

De stroom van de drie grenzen is een typische Tango. Mooie landschappen, boottochten, stevig avontuur en fotorealistische, functionele tekeningen in een netjes afgerond avontuur. Dat is het. En daar is niets mis mee. Dit is de moderne versie van Hermanns klassieker Bernard Prince met sidekick Mario Borges die steeds meer op Barney Jordan lijkt. De stroom van de drie grenzen is een netjes afgerond verhaal, en dat is jammer. De plot biedt zoveel meer kansen dat dit gerust een twee- of zelfs drieluik kon zijn. Nu komt het scenario van Matz een beetje te snel afgehaspeld over. Op de volgende cyclus, die zich in de Filipijnen zal afwikkelen, is het nog even wachten. Het vaste Tango-trio — De Killer-scenarist Matz, tekenaar Philippe Xavier en vaste inkleurder Jérôme Maffré — zijn net begonnen aan een stevig one-shot voor de collectie Getekend van Le Lombard. Het wordt een Amerikaanse roadmovie in de jaren 1960 met de vage titel De Slang en de Coyote.

Ook deze Tango is een klassiek avontuur geworden voor iedereen die opgegroeid is met Bernard Prince. Lekkere ontspanning waarop niets af te dingen valt.