Geschreven door : Mario Stabel - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Piet Pienter en Bert Bibber - De geniale soepselder

Piet Pienter en Bert Bibber - De geniale soepselder

Een hommage

Als Pom-fan van het tweede uur (we waren nog prematuur toen de eerste albums verschenen) hebben we altijd een serieuze boon gehad voor de dwarse striptekenaar en zijn Piet en Bert. Toen we de Jommekes en de Suske en Wiskes stilaan ontgroeid waren, was deze reeks de volgende stepping stone in onze toenemende stripverslaving. En ook al hadden we alle albums al lang in ons bezit, de legendarisch slechte lijm van Uitgeverij De Vlijt noopte ons om ook de integrale uitgave in huis te halen.

En nu is er dan in de vorm van deze De geniale soepselder een reboot in de vorm van een hommage, goedgekeurd door de erven Jozef Van Hove blijkbaar. Dat hiervoor de usual suspects Charel Cambré en Marc Legendre mogen opdraven, is geen verrassing. Dit duo wist met Amoras ook met veel glans het Sus & Wis-stof weg te vagen van de indommelende hoofdreeks. We waren dan ook uitermate benieuwd...

In het album draait alles rond de ontvoering van pratende selder Gaston, die zakenman Gino Cipolla geholpen heeft om een goedverkopend dieetboek te schrijven en gegeerd goed blijkt op de groentemarkt. De verdwijning zet dan ook het hele land in rep en roer.

Eerst het goede nieuws: Charel Cambré weet een geslaagde sixtiesversie neer te zetten van de voornaamste personages. Hoewel hij het nodige respect toont voor de creaties van Pom geeft hij er zijn eigen typische Cambré-draai aan en die kunnen we wel smaken. We blijven het trouwens zeer straf vinden dat iemand met zo’n hoge output steeds topkwaliteit blijft afleveren. En zijn Ford Taunus is bijna even mooi als die van Pom! Bijna...

Minder zijn we te spreken over het scenario. We hadden eerst en vooral al serieus wat problemen met de premisse van een (al dan niet) pratende soepselder. Pom slaagde er steeds in om een geloofwaardige draai te geven aan de meest waanzinnige uitvindingen, iets waarbij zijn ingenieursopleiding goed van pas kwam. Pratende groenten zouden bij hem waarschijnlijk niet door de selectie komen, al moeten we zeggen dat het hier de ideale insteek is om ouderwets te kunnen afgeven op de huidige over-the-top gezondheidscultuur.

Daarnaast blijven de personages voor ons wat aan de vlakke kant. Terwijl bij Pom Bert Bibber meestal voor de komische noot zorgde, acteert hij nu wat op de vlakte en krijgen we alleen enkele flauwe slapstickscènes voorgeschoteld die louter dienen om de aandacht af te leiden van de nogal voorspelbare whodunit. Ook Piet komt onvoldoende uit de verf en moet de dominantie van een pittige Susan ondergaan. Legendres Biebel (mét een pratende yucca trouwens) vonden we vroeger een ijkpunt in het wereldje van de humoristische strip, deze Piet en Bert raakt jammer genoeg nergens onder stoom. Niettemin kunnen we op elke pagina de liefde van de scenarist voor de auteur aflezen. Legendre kent het œuvre duidelijk door en door en strooit dan ook met knipoogjes: de alwetende verteller die commentaar geeft bij de tekstballonnen (iets wat hij bij Biebel ook al toepaste), het verbasterde Spaans, de passerende cameo’s... We misten alleen nog de affiches langs de straatkant, een medium waar Pom steeds dankbaar gebruik van maakte om een onnozele witz te laten passeren.

Als we de perstekst moeten geloven, zou deze hommage beperkt blijven tot dit ene album. Sta ons toe daar een kanttekening bij te plaatsen: we hebben de laatste jaren immers al heel wat heilige striphuisjes weten sneuvelen als de economische realiteit een verkoopboost mogelijk achtte. Gezien het grote succes van de integrale uitgave is de kans zeer reëel dat ook dit album gemakkelijk zijn weg naar het grote publiek zal weten te vinden. En wie weet wat er dan plots weer allemaal kan...