Geschreven door : Gert Meesters - Categorieën : Reviews Focus Knack

Pampa - Pampa

Pampa - Pampa

MAMA PAMPA

Twee grootheden geven de Argentijnse geschiedenis van indianen, grasvlakten en gaucho's vorm in een bovennatuurlijk verhaal in een al even bovennatuurlijke grafiek.


De 66-jarige Argentijn Carlos Nine heeft erg lang moeten wachten op een internationale doorbraak, maar de laatste tien jaar gaat het hard. Overal ter wereld verzamelt hij fans - vooral collega-tekenaars - vanwege zijn volstrekt unieke stijl. Op bezoek in Europa ontmoette Nine in 2002 Jorge Zentner, een uitgeweken Argentijn die het verhaal schreef voor enkele van de mooiste strips van Lorenzo Mattotti en van Ruben Pellejero. Ze vatten al snel het plan om een strip te maken over hun beider geboorteland, met zijn karakteristieke grasvlakte - de pampa - en de lokale versie van de cowboy - de gaucho. Dat had iets heel realistisch en historisch kunnen worden, maar dat zou dan weer niet passen bij de exuberante illustraties van Carlos Nine. Die begon aan zijn carrière als karikaturist voor de tijdschriftpers en dat is nog altijd aan de tekeningen te zien.

De lichaamsdelen en gezichtsuitdrukkingen van zijn personages kunnen naargelang van de situatie monsterlijk worden uitvergroot. Zijn figuren worden er dynamisch en elastisch door. Daarnaast bezitten zijn illustraties een ongewone textuur. Nine kleurt de laatste jaren op papier met reliëf, waardoor er kleine verschillen in tint ontstaan die bijdragen tot het illustratieve karakter van het werk. Bij Nine geen duidelijke contouren en personages die duidelijk herkenbaar zijn. Meer dan eens zit je naar zijn tekeningen te turen om te kijken welk personage nu eigenlijk afgebeeld staat, maar door de lijnen- en kleurenpracht beklaag je je dat leesuitstel geen moment: elk plaatje is een plezier om naar te kijken.

Zentner maakte van Pampa een symbolisch wraakverhaal, waarin een verkrachte indiaanse een gaucho vervloekt tot en met zijn nakomelingen. Volledig conform met de fantasie die uit Nines tekeningen spreekt, voert Zentner een wolfmens ten tonele, naast een sprekende maan, een pratend skelet en een toekomstvoorspeller die man wil worden. Precies door Nines tekeningen doet dit niet vergezocht aan, maar lijkt het juist een gepaste manier om de harde geschiedenis van koeienhoeders en indianen en vooral de pampa als moeder van de Argentijnse samenleving in beeld te zetten. Magische fantasie als een tegengif voor te veel westers rationalisme.