Geschreven door : Johan Decloedt - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Orakel - 2: De slaaf

Orakel - 2: De slaaf

Mythologiepulp

We maken opnieuw kennis met de oude, blinde man die de jonge Homerus het verhaal brengt van Akilon, zoon van Zeus en Selene, koningin van Odryssië. Wanneer zijn tante koning Theates verklapt dat Akilon in feite een halfgoddelijke bastaard is, breekt de hel los voor de jonge Akilon. Gewend aan een koninklijk leven moet hij zijn jeugd doorbrengen in de criminaliteit om te overleven. Tien jaar later neemt hij echter de troon in bezit en verloochent hij Zeus, zijn biologische vader. En als er iets is dat je moet vermijden in het klassieke Griekenland, dan is het wel de toorn van de goden op je afroepen. Zeus kan er inderdaad niet mee lachen. De troepen van koning Aigeus van Argos vernietigen zijn rijk en Akilon leert het slavenbestaan kennen. Een pleiade aan gebeurtenissen volgen zich op met als rode draad het voorbereiden van Balerios, zoon van Aigeus, op de olympiaden (niet bepaald in de discipline synchroon zwemmen) en de clash tussen Akilon en Zeus. Tegelijkertijd kunnen we onze kennis van de Griekse mythologie onderhouden dankzij de gastoptredens van Hades, Hera en Persephone.

Zoals 300 zich verhoudt tot Troy, zo verhoudt de reeks Orakel zich ten opzichte van klassieke Griekse sandalenreeksen als Golias en Orion. Bombastisch en exuberant, maar met een verschroeiende vaart. Ieder ogenblik verwacht je bijvorbeeld de Hulk of Captain America te zien verschijnen als deus ex machina.

Vanaf het eerste ogenblik hadden we een déjà vu naar de eerste reeksen van Don Lawrence. Akilon zou met zijn spierbundels en zijn avonturen niet misstaan in het rijtje Commandant Grek, Halmar de Viking en Olac de Gladiator.

Bertrand Benoît is uiteraard Don Lawrence niet, maar zijn tekenstijl is heerlijk no-nonsense. Rechttoe, rechtaan. Ook het scenario van Ronan Le Breton is duidelijk op dezelfde leest geschoeid. Subtiliteit is hier ver te zoeken.

Aan te raden? Welja. Hoewel we zelf iets meer bezadigd zijn, kunnen we ons zeer goed inbeelden dat de jongeren onder ons genieten van goed gebrachte mythologiepulp (en dat laatste in de goede zin).