Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Lord of Burger*** -1 - De kruidentuin

Lord of Burger*** -1 - De kruidentuin

The future is near

Mijn Restaurant, Komen Eten, In de Keuken, SOS Piet, Chef in Nood,... We krijgen vandaag de dag een indigestie van al die restaurantprogramma's. Het laatste wat we nu nog nodig hadden, was dus een strip over de juiste cuisson en de coup de feux in de keuken. Allez, dat dachten we. Ongelofelijk, hoe een mens kan dwalen! Gastronoomstrip Lord of Burger*** is immers een echte streling voor de zintuigen geworden, en dus minstens een Michelinster waard.

Over sterren gesproken. Binnenkort is er weer een inspectie door de Michelinkeurders. Chef Caprese loopt er nog scherper bij dan anders. De keuken davert en beeft. De gerechten zijn superieur. Om zijn drie sterren te behouden, engageert de maître zijn dochter Ambre die ter plaatse prachtige ijssculpturen beeldhouwt. Een paar straten verder, bakt haar broer Arthur hamburgers in een fastfoodtent. Jongens en hun vader, het komt zelden goed. 's Anderendaags wordt brulboei Caprese dood aangetroffen in de koelcel van de keuken. Om de gigantische leningen te kunnen aflossen die hun vader had afgesloten, kunnen Ambre en Arthur niet anders dan de handen in elkaar slaan en het restaurant openhouden.

Inderdaad, de synopsis van het verhaal van scenarist en gastronoom Christophe Arleston bulkt voorlopig niet van originaliteit, maar rechterhand en SinBad-coscenariste Audrey Alwett houdt de traditie van het huis staande en maakt er een grappige familiesaga van die swingt als een hondsdolle koe. Als toemaatje verwerkt ze nog een origineel recept in de strip. We kunnen de geglaceerde prei met truffel- en mergblokjes nu al ruiken.

De ware aantrekkingskracht van deze strip ligt momenteel wel in de tekeningen. We zeggen hier nu wel strip, maar eigenlijk valt dit boek niet in een hokje te duwen. De euromangastijl die we kennen van Alessandro Barbucci (Sky•Doll) voert de hoofdtoon, maar in eenzelfde kader kan je evengoed een figuur op zijn Julien Neel (Lou!) terugvinden of een hyperrealistisch getekend comickarakter. Om deze minestrone aan stijlen te binden, giet het inkleurdersduo Andry en Torta alles in een zachte Disney/Pixar-tint. De sfeer van Ratatouille of Wall•E. is nooit veraf. En het werkt fenomenaal goed. Lord of Burger*** is hiermee een hypermoderne strip geworden met schitterend tekenwerk en een universeel scenario. Als dit de toekomst wordt van de commerciële strip, dan stappen we daar heel graag in mee.