Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Lise op monstereiland - 3: De Madeliefjesoorlog

Lise op monstereiland - 3: De Madeliefjesoorlog

Verdomd fijn jeugdstripje

Wie is er nooit bang geweest van al die akelige monsters onder zijn bed? Iedereen toch? 's Nachts verlaten al die engerds hun monstereiland via dat ene verborgen luik in je slaapkamer en brengen dan iedereen aan het schrikken. Iedereen? Nee. Één klein meisje, Lise, voelt zich zo veilig in de geborgenheid van haar slaapkamertje dat niets haar van de wijs kan brengen. Opdracht mislukt, maar de monsters geven niet op. Ze ontvoeren Lise dan maar naar Monstereiland om haar daar de schrik van haar leven te bezorgen. Maar ook dat plannetje mislukt totaal. Lise voelt er zich juist helemaal thuis. Ze slaagt er zelf in om de beruchte nachtmerriefabriek te doen ontploffen waardoor de monsters echte lieverdjes worden. Enkel de venijnige Monsterkoning, bijgestaan door de gigantische krokodil Snaaier, volharden nog in hun horrormissie. Ze willen wraak én de nachtmerries weer aanwakkeren. Ze starten de ultieme oorlog, net nu Lise terug is naar mensenland. Lise, kom terug!

Toen het eerste deel in november 2016 op de wereld werd losgelaten, waren we onmiddellijk fan. Dit was fris. Dit was grappig, boordevol knipogen naar Monsters Inc., Star Wars en andere Jungle Books. Dit was eindelijk nog eens een commercieel getekende strip voor een groot publiek. En we waren gelukkig niet alleen. Het album kreeg al snel een dik verdiende herdruk. Het tweede deel bevestigde het sluimerende talent van de auteurs, maar was helaas wat te onevenwichtig en complex qua verhaalstructuur. En toen werd het stil rond het kleine durfalletje.

Nu is Lise terug met haar slotalbum. Het verhaal begint warrig met wat onduidelijke gedoe over een toegangspoort richting Monstereiland. Maar daarna barst het los. Wat volgt is een geweldige kinderstrip voor 7 tot 77. Je voelt dat behalve tekenaar Kristof Berte ook co-scenarist Barcas omringd is door zijn eigen Lise. De leefwereld klopt volledig en het prima verhaal is evenwichtig opgebouwd. Kristof Berte gaat in zijn grafische aanpak een stuk verder dan het klassieke Jommeke of F.C. De Kampioenen. Zijn stijl is snedig, dynamisch en niet vies van enige inwijding in de mogelijkheden van de Negende Kunst. Zo is pagina 26, waar Lise door het monsterdorp wandelt in één grote prent, een perfect leesbaar staaltje waarmee hij ook jonge lezertjes kan meekrijgen.

Bovendien beleef je als meelezende of voorlezende ouder evenveel plezier als je ukkepuk. Het verhaal bulkt van de verwijzingen naar muziek (Willy Deville), kunst (Eugène Delacroix) en games (Angry Birds, Donkey Kong,...). Ook de stripwereld wordt niet vergeten met verwijzingen naar Bertes eigen Schots en Scheef, de Suske en Wiske-verhalen De Stoute Steenezel en De Parel in de Lotusbloem, De Doder van Eriban (Storm), Vrykolakas (De Rode Ridder) of De Geheimzinnige Ster (Kuifje). Het toffe is dat die extraatjes niet storend werken.

Daarnaast kan je De Madeliefjesoorlog ook lezen zonder de vorige delen erbij te nemen. Gelukkig. Want bijna vijf jaar voor drie delen, is echt wel veel te lang. We hopen voor de auteurs dat het momentum voor de reeks nog niet voorbij is.

Met Lise is het nu afgelopen. Dat is goed. Het verhaal is verteld. De auteurs zijn sindsdien allemaal rijper én beter geworden. Maar, beste uitgevers, blijf die gasten alstublieft kansen geven, want ze kunnen het. Het bewijs ligt voor ons. Hun De Madeliefjesoorlog is een verdomd fijn jeugdstripje geworden!