Geschreven door : Rinosseros - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Lamentations de l’agneau (Hitsuji no uta) - Les lamentations de l’agneau (Hitsuji no uta)

Verhaal:

Kazuna Takashiro werd als klein jongetje door zijn vader afgestaan aan goede vrienden. Sindsdien heeft hij nooit meer contact gehad met hem, noch met zijn zus waarvan hij het bestaan bijna vergeten was. Voor de rest leidt hij een rustig leventje en heeft hij een boontje voor Yo Yaegashi, een meisje dat zeer goed kan schilderen.

Maar dan gebeurt er iets vreemd. Bij het zicht van de rode verfkleur die Yaegashi gebruikt, draait Kazuna weg en krijgt hij visioenen van een met bloed bedekte Yaegashi en een klein meisje met een dode kat in haar handen. Door een voor zichzelf onbekende reden keert Kazuna terug naar zijn ouderlijke huis dat hij volledig intact terugvindt… met bewoonster zelfs. Chizuna, Kazuna’s zus, vertelt hem over de verschrikkelijke ziekte die de familie sinds lang teistert: de dorst naar bloed.




Mijn mening:

Kei Toume had welgeteld één deel van Sing Yesterday for Me nodig om me van haar kwaliteiten te overtuigen. Ondertussen zijn er reeds drie delen van die reeks verschenen en besloot Akata/Delcourt ook om een ouder werk van haar op de fan af te vuren: Les Lamentations de l’Agneau.

De sterke punten van Sing Yesterday for Me zijn de heel nostalgische sfeeropbouw en het redelijke trage verteltempo. Toume neemt voor alles haar tijd. En hoewel deze punten misschien wel slecht kunnen klinken, zijn ze het zeker niet: het zorgt ervoor dat Sing Yesterday for Me een pareltje werd.

Het was nu simpelweg de vraag in hoeverre Toume deze sterke punten kon toepassen in een ander verhaaltje met een compleet verschillende setting. Kan ze dat wel in een ‘vampierenverhaal’? Maar wat was ik dom om aan haar talent te twijfelen. Ditmaal geen nostalgische sfeer, maar een zeer zware, depressieve, donkere sfeer die wederom wordt gesteund door een redelijk traag verteltempo zodat je volledig ‘doordrenkt’ raakt van de personages en hun leefwereld. Magnifiek gewoonweg hoe Toume je meesleept.

En dan heb ik het nog niet over het tekenwerk waarvoor ik geen woorden vind om het te beschrijven. De personages mogen dan wel wat op elkaar lijken, ze zijn heel expressief en mooi, maar wat me het meest bevalt zijn toch wel de schitterende decors. Alles is handgetekend, een beetje schetsmatig maar heel gedetailleerd… zonder twijfel draagt het tekenwerk van Toume veel bij tot de zware sfeer die Les Lamentations de l’Agneau met zich meebrengt.

Bon, ik heb al genoeg woorden vuil gemaakt aan deze review: ga de titel gewoon lezen en ontdek het oeverloze talent van Kei Toume.

 

Rinosseros - 26/7/2005

- Score -

Tekeningen:

17/20

Hoe meer ik ernaar kijk, hoe mooier ik het vind.

 

Scenario:

16/20

Het begint veelbelovend en ik ben ervan overtuigd dat de verwachtingen volledig zullen worden ingelost.

 

Gevoelswaarde:

18/20

Een van de weinige manga’s die me tot tranen beweegt. Magnifiek gewoonweg.

 

Uitgeverij:

17/20

Mooi, mooi, mooi.

 

TOTAAL

88%