Geschreven door : Dai Heinen - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Laatste tempelier -3 - De verzonken kerk

Laatste tempelier -3 - De verzonken kerk

Meer diepgang

De laatste tijd zijn strips over de tempeliers nogal populair. En een van de beste reeksen is De Laatste Tempelier, gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Raymond Khoury. Dat de tempeliers een katholieke monnikenorde was die de kruisvaarders beschermden op hun weg naar Jerusalem is algemeen bekend. Dat ze na verloop van tijd in ongenade vielen bij de katholieke kerk weten de meeste mensen zich ook nog wel te herinneren uit de geschiedenislessen van vroeger. Maar waarom verdwenen de tempeliers uiteindelijk ook alweer en wat was hun ware doel? Dat zijn vragen waar boeken met hele theorieën over zijn volgeschreven en ook Raymond Khoury doet zijn duit in het zakje. In deel 3 van deze vierdelige reeks komen we meer te weten over de ware bedoelingen van de tempeliers die anno 2011 worden uitgevoerd door de rancuneuze professor Vogel.

Deze Vogel is letterlijk gevlogen en eigenlijk per toeval komen we achter zijn ware reisdoel, een vergeten bergdorpje in de binnenlanden van Turkije. Daar blijkt het belangrijke document van de tempeliers te zijn opgeborgen in een verzonken kerk. Het idee van een verzonken kerk in een stuwmeer zijn we trouwens ook al eens tegengekomen in de reeks Xlll. Uiteraard zijn archeologe Tess en FBI-agent Sean ook weer van de partij. Zij worden nog steeds op de hielen gezeten door een stel huurmoordenaars.

Waar de hoofdpersonen in de eerste twee delen tamelijk oppervlakkig werden opgevoerd en de nadruk meer op actie lag, is ervoor gekozen om dit keer meer voor de diepgang te gaan. Er volgen enkele bladzijdes met beschouwingen en dialogen tussen Tess, Sean en dokter Vogel. Qua spanning is dit album wat minder dan de vorige twee delen maar nog steeds is het verhaal van Khoury interessant genoeg om je als striplezer te doen verlangen naar het volgende, in dit geval laatste deel.

Over de tekeningen van de relatief onbekende Miguel Lalor niets dan lof. Zijn stijl lijkt erg veel op die van Christian Denayer, Francis Vallès en Philippe Aymond. Realistische tekeningen met oog voor detail. Opvallend is de tekening van de New Yorkse wolkenkrabber op bladzijde 12 en leuk is de reclameafbeelding van stripheld Tramp op bladzijde 14. In deel 2 hing er trouwens een poster van Aldebaran boven de bank van agent Sean.