Kuifje 1: Kuifje in het land van de Sovjets - Kleur

Achtentachtig jaar na zijn ontstaan is het allereerste lange verhaal van Kuifje ingekleurd. Hergé heeft bij leven en welzijn herhaaldelijk verklaard dat er na zijn dood geen nieuwe Kuifjes meer zouden komen, dus voor uitgevers en erfgenamen is dit een zeldzame manier om de strips in de actualiteit te houden. Maar een bizar idee blijft het.

Hergé zelf vond het album zo’n overduidelijke jeugdzonde dat hij er nooit een kortere kleurenversie van heeft uitgebracht, zoals van al zijn andere vroege albums. Voor de postume inkleuring is de colorist met dienst helemaal loosgegaan in zachte egale tinten die pas in de mode zijn gekomen met de komst van computerinkleuring, alsof dat moderne accent een minder zware verminking van het erfgoed zou betekenen.

Er is sowieso maar één reden om Kuifje in het land van de Sovjets in huis te hebben en dat is het ontluikende striptalent dat de auteur in deze eendimensionale stommefilmpropaganda tentoonspreidt. Voor dat soort lezing leiden kleuren alleen af van de hand van de meester.

Score : *----