Geschreven door : Mario Stabel - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Kromneus

Kromneus

Heroic fantasy met een historisch tintje

Deze Kromneus is een one-shot dat je voortdurend op het verkeerde been zet. Als je de cover niet al te nauwkeurig bekijkt, zou je denken dat het een deeltje is uit die Praehistoriae-collectie van uitgeverij Daedalus, tot je op de achtergrond strijdbijlen, schilden en vaandels ontwaart en je moet opmerken dat je toch ergens in de middeleeuwen beland bent. Kromneus blijkt de geuzennaam van ene Willem de Hebreeër, een van de krijgsheren van Karel de Grote. Voor zover we hebben kunnen nagaan, heeft scenarist en gelauwerd romancier Jérôme Charyn een origineel middeleeuws heldenepos willen schrijven, zo eentje waarvan je moet stellen dat elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen op louter toeval berust en waarin hij zich nogal wat historische vrijheden veroorlooft. Dit verwijt kreeg hij ook al voor zijn roman The Secret Life of Emily Dickinson, waarin hij de bekende dichteres een leven toedichtte dat niet echt strookte met de werkelijkheid.

Deze Kromneus staat bol van zwaardgevechten, niet zo hoofse liefdesperikelen en gekonkel allerhande, zodat je de draad van het nauwkeurig geweven wandtapijt wel eens dreigt kwijt te geraken. Vooral de bruuske overgangen tussen de verschillende hoofdstukken deden onze wenkbrauwen weleens de hoogte ingaan en verplichtten ons om enkele bladzijden terug te gaan om te zien of we niet ergens iets gemist hadden. Misschien had Hélène Herbeau, die het scenario stripklaar maakte, toch best enkele extra pagina's toegevoegd om de vele plotwendingen beter te kanaliseren.

Tekenaar Emmanuel Civiello is iemand die het experiment niet schuwt. De laatste jaren heeft hij zich toegelegd op het maken van schilderijen en ook hier zijn heel wat pagina's als dusdanig opgevat. Zo zie je bijvoorbeeld in de grotere scènes het doek nog door de pagina's priemen. Door deze manier van tekenen — je ziet nergens de zwarte inktlijnen, hij schildert blijkbaar direct op de potloodschets — oogt het allemaal nogal overladen. Sommige overzichtspagina's zijn zo echte pareltjes, maar bij de kleinere prentjes krijgen we een overdaad aan dramatiek voor de kiezen. Persoonlijk vinden we die stijl dan ook beter passen bij zijn fantasyverhalen à la Korrigans dan bij zo'n semi-historische vertelling. Opvallend is ook dat de kokkerd van het hoofdpersonage — die toch de naam aan het album geeft — haast nergens in zijaanzicht in beeld komt.

Het staat buiten kijf dat deze Kromneus een prestigieus album is, zowel qua scenario als qua tekeningen, maar wij misten net dat beetje peper dat van een doorsnee strip een topstrip weet te maken.