Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Kapers van Alcibiades -2 - De rivaal

Kapers van Alcibiades -2 - De rivaal

De punkers van Alcibiades

Steam punk, da’s ook een term die je niet vaak hoort. Slimme schrijvers hanteren het om futuristische strips te omschrijven die zich in een retrowereld afspelen, bij voorkeur één die doet denken aan Jules Verne. Goeie voorbeelden zijn Het Vlindernetwerk, De Regelaar en eigenlijk ook veel albums van het duo Schuiten en Peeters. De Kapers van Alcibiades hoort eveneens thuis in het rijtje, hoewel tekenaar Eric Liberge niet van deze bestempeling houdt. Volgens hem is er veel van zijn decors, boten en technische zaken historisch verantwoord. Bergen documentatiemateriaal moeten dat bewijzen. Maar hij voegt er wel aan toe dat alles is overgoten met een gefantaseerd sausje... We houden het op steam punk dus.

Meer dan deel 1 overtuigt De Kapers van Alcibiades-2 van zijn goede bedoelingen: het brengen van een boeiend avonturenverhaal, deze keer hoofdzakelijk gesitueerd in een jungle op een Caribisch eiland. Het zou vanaf nu duidelijk moeten worden dat de Kapers opereren als een soort maritieme spionneneenheid in dienst van de Britse kroon omstreeks 1825. Liberge heeft nog steeds problemen om verschillende gezichten te kunnen tekenen. Gelukkig hebben de hoofdpersonages elk een ander kapsel, weet je wel. Maar we moeten het erover eens zijn dat zijn techniek een knap staaltje mishmash is tussen tekenwerk, Photoshop, gravure en bewerkte foto.

Scenarist Denis-Pierre Filippi hoeft zich vanaf dit deel niet langer te vermoeien in het voorstellen van de hoofdpersonages, daar waar het in deel 1 snel begon te verwarren. Het avontuur en de voortgang van het verhaal primeren. Daar houden wij van. In elk nieuw deel zal een min of meer afgerond verhaal verteld worden. Het gezelschap (met nu en dan een man minder) zal de wereld rondtrekken. En op de achtergrond ontwikkelt de republiek van Alcibiades zich meer en meer. Daar is ook het laatste woord nog niet over gezegd. Als Balloon Books, de vertaaluitgever van deze Dupuis-reeks, niet nog eens een gestaag groeiende reeks lompweg afbreekt voor verdere vertaling, dan durven we al uitkijken naar deze volgende delen. Ook al duurt het nog eens twee jaar, de kwaliteit is het wachten waard.