Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Johnny Goodbye - De zoon van Al Capone

Johnny Goodbye - De zoon van Al Capone

Bindende factor

Over de onberispelijke uitvoering van de albums van Arcadia vzw hebben we het al, euh, uitvoerig gehad. Een maand na twee voorheen in album onuitgegeven Lowietje-verhalen ligt al een nieuw album in de winkel. De zoon van Al Capone is het voorlaatste lange verhaal van Johnny Goodbye en dateert van 1987.

Het titelverhaal De gorilla's van Virunga, over een gekke geleerde in Rwanda die gorilla's kan besturen, is het zwakste broertje in de reeks Lowietje. De vorig jaar overleden veelschrijver Yves Duval verzorgde voor een keer het scenario in plaats van Raoul Cauvin van wie het kortere verhaal Plankenkoorts ook is opgenomen in het album. Het kwaliteitsverschil in zowel tekeningen als scenario is enorm. Duval mag dan wel zo'n tweeduizend verhalen hebben geschreven, er blijven er ons amper sterke van bij. Plankenkoorts daarentegen swingt als de beesten, is veel gedetailleerder getekend en mikt duidelijker op een lach. Lowietje moet een balletvoorstelling in elkaar boksen en that's it. De audities zijn hilarisch, de slapstick werkt en de interventies van Teetje en Toffel die in opdracht van tante Doortje stokken in de wielen moeten steken (en dan plots net het tegenovergestelde moeten doen), werkt al net zo op onze lachspieren als die van het ruimtewezen Skoebidoe.

Ook Johnny Goodbye: De Zoon van Al Capone gaat uit van een eenvoudig uitgangspunt. Om zichzelf naar het New Yorkse voorbeeld te manifesteren als capo di tutti capi (de baas van alle gangsters) en zijn opvolging te verzekeren, moet zijn doodbrave zoontje dringend leren stout te zijn om aanvaard te worden door de rest van de maffiawereld in Chicago. Hij dwingt de immer berooide privédetective Johnny Goodbye en zijn maatje Howdy om die taak te volbrengen. Martin Lodewijk voegt er ook nog — zoals steeds — authentieke feiten aan toe die deze keer de voortgang van het verhaal niet verstoren. Op 't eind zien we Johnny en Howdy als twee bejaarden en hoe het Al Capone verder verging.

Het toeval wil dat Yves Duval nog scenario's heeft geschreven voor Johnny Goodbye en dat Berck met Sammy zelf een héél gelijkaardige detective- en gangsterserie als Johnny Goodbye had lopen. De grootste bindende factor is het onderbrengen van voornoemde verhalen in de mooie, nostalgische collectie Arcadia Archief.