Geschreven door : Koen Driessens - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

In golven

In golven

Panta rhei

Nee, de titel van dit stukje is geen Hawaïaans voor "surfen is cool", maar Oudgrieks voor "alles stroomt", oftewel "alles verandert, maar blijft toch hetzelfde": water stroomt door de rivier of de oceaan, en toch blijft de rivier of oceaan dezelfde. Net zoals verdriet komt en gaat, maar altijd onderhuids blijft. Pijn om een verlies gaat nooit weg, maar is ook niet constant aanwezig: het komt opzetten en ebt weer weg. Vergeet bij het lezen van deze graphic novel nu maar The Beach Boys en hun vrolijke surfgeluid, denk bij boards in de line-up even niet aan zon en zee, zorgeloos plezier of genieten van golven, zet de gedachte aan de kant dat surfen dé uiting is van een onbekommerd mee bewegen met wat het leven je biedt...

Ontwerper, surfer en stripdebutant AJ Dungo kreeg het niet cadeau in het leven: hij leerde de perfecte vrouw kennen, maar haast zo lang als hun relatie duurde, moest de levenslustige Kirsten vechten tegen botkanker. Ondanks amputaties en verbeteringen in haar conditie — momenten waarin ze onder meer weer genoot van het surfen — herviel de jonge vrouw telkens opnieuw, om uiteindelijk kopje onder te gaan. Aanvankelijk werkte Dungo, als afstudeerproject op zijn kunstschool, aan een stripgeschiedenis van het surfen, dat in Hawaï ontstond, en in het bijzonder van enkele surfhelden, zoals de Olympische zwemkampioen en surflegende Duke Kahanamoku en Tom Blake, die de traditionele Hawaïaanse surfplank tot de lichte en gestroomlijnde perfectie bracht en het surfen democratiseerde. Tijdens de productie nam de ziekte van zijn vriendin over en besloot hij de historische hoofdstukken af te wisselen met autobiografische. Als golven die zich aandienen en terugtrekken ontwikkelen in fragmenten beide verhalen zich naast elkaar. Tegen het eind wordt duidelijker dat er parallellen te zien zijn tussen surfen en rouw.

In soepele en sierlijke lijnen — "a clean line that glides, rolls and truly moves you" (Craig Thompson) — en sobere tinten blauw en grauw, in een rustig kabbelend tempo vertelt Dungo een eerlijk verhaal over verlies en verwerking. Zelfs al zegt surfen en de hele cultuur daarrond je niets, je kunt je enkel onbedwingbaar mee laten voeren in de branding van dit pakkende boek.