Geschreven door : Dai Heinen - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

I.R.$. - 17: Larry's paradise

 I.R.$. - 17: Larry's paradise

Nieuwe standaard

In onze laatste bespreking van I.R.$. kraakte we enkele kritische noten over de verhaallijn die niet altijd even logisch was en over de tekeningen van Daniel Koller en Bernard Vrancken die niet van het hoge niveau waren wat we gewend zijn. We sloten af met de zin: "Dus heren Desberg en Vrancken, we beloven jullie dat we de volgende keer weer gewoon van de partij zijn en dat jullie weer een goed verhaal produceren. Afgesproken?"

Wij hebben het nieuwe album weer gekocht en hebben ons daarmee aan de afspraak gehouden. Nu we het uit hebben, geven we eerlijk toe: lang geleden dat we zo'n goede I.R.$. hebben gelezen, Desberg en Vrancken zijn weer helemaal terug met Larry B. Max.

Na zijn ontslag bij de Amerikaanse belastingdienst IRS werkt Larry voor een vermogensbeheerder en helpt zijn klanten met alle legale fiscale trucs die hij kent om ze zo weinig mogelijk belasting te laten betalen. Door zijn optreden tegen een Braziliaanse miljardair stijgt hij nog meer in aanzien bij zijn nieuwe werkgever. Wanneer Larry echter getuige is van de moord op deze klant nemen een aantal gebeurtenissen een dramatische wending en gaat Larry's nieuwe carrière sneller dan hij had verwacht. Op hetzelfde moment worden verschillende financiële topstukken en fiscale genieën uit de weg geruimd door twee moordenaars met andere plannen. Alsof dit nog niet genoeg stof tot nadenken biedt, wordt Larry ook gebeld door een dame namens Gloria's Paradise en zich uitgeeft voor Kate Absynth. Larry en de lezer weten niet beter dan dat zij enkele albums geleden werd vermoord. Maar de nieuwe Gloria weet enkele details van Larry's verleden die hij zelf niet eens wist.

I.R.$. zou niet de eerste langlopende serie worden die last zou krijgen van sleet waardoor de verhaallijnen minder worden en de vaste volgers langzaam aan afhaken. Maar als dit album de standaard wordt voor de nieuwe verhaallijnen dan kan de belastinginspecteur nog lang mee.

Tekenaar Vrancken grijpt qua tekenstijl terug naar eerdere albums. Het is wel iets minder gedetailleerd dan pakweg tien jaar geleden, maar beter dan de laatste albums. Veel minder Photoshop en hij tekent alles weer zelf.

Dit album smaakt naar meer en nu begint het lange wachten op het vervolg.