Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Het zwaard van Ardenois - 3: Nymelle

Het zwaard van Ardenois - 3: Nymelle

De terugkeer van XIII

Welkom. Dit is het verhaal van vier helden en een uil. Laten we hen 1, 2, 3, 4 en 5 noemen. Samen strijden ze voor het behoud van het rijk van de grote nummer 6. Maar 7 en 8, geruggensteund door 9, zien dat niet zitten. Nummer 10 bekijkt het allemaal van op een afstand. Klaar voor de actie. Maar wat velen niet weten, is dat nummer 11 de touwtjes strak in handen heeft. Iets wat alleen nummer 1 kan verijdelen. En dat zou kunnen lukken, alleen begint die 3 nummer 1 op te vrijen. Waarom toch? 3 weet toch dat 4 jaloers wordt? De poppen gaan pas helemaal aan het dansen als 3 in feite 12 blijkt te zijn! En dit allemaal voordat de geest van 13 terugkeert!

Soms lijkt Het zwaard van Ardenois op hogere wiskunde. De plot vertellen, is even complex als Game of Thrones samenvatten in één minuut. Maar net als deze illustere inspiratiebron is Het zwaard van Ardenois eenvoudig te volgen voor wie de rit van bij het begin uitzit. En geloof ons, het loont de moeite.

De reeks begon als een simpel ridderverhaaltje waarin een allegaartje helden stukken van een magisch harnas die verdeeld werden onder de verschillende heren van het rijk, moesten beschermen tegen een ultieme slechterik. Maar dit vierluik werd al vlug meer. Dit is prima geschreven en opgebouwd.

De tekeningen van historicus Etienne Willem, die nu actief is in een Luxemburgse animatiestudio, zijn al helemaal te gek. De basis van zijn dierenwereld is de goede ouwe klassieke Disney, maar de afwerking is gezegend met een forse laag Benoît Sokal. Net zoals in diens Canardo's spatten de zweetdruppels in het rond, hangen de konijnenoren laag en zijn de gieren even cynisch als wreed. Je hoeft ons echt niet te martelen om ons te horen zeggen dat die tekeningen de max zijn.

Toch blazen we niet de hoogste loftrompet voor Het zwaard van Ardenois. Bij iedere pagina die we lezen, kankeren we over de flauwe pastelinkleuring. Het past niet. Het vloekt. Het is alsof Barbie tindert met Joffrey Baratheon. Brr. Onze naaste omgeving zegt dat we weer spijkers op laag water zoeken en dat deze serie deze opmerking niet verdient. Ze hebben waarschijnlijk alweer gelijk. Ach, laten we gewoon superblij zijn dat Gorilla deze topreeks al in november afrondt. Laat de winter dan maar komen.