Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Héloïse van Montfort - 1 : De vijf boogschutters

Héloïse van Montfort - 1 : De vijf boogschutters

Schaalmodeldecor

In het zuiden van Frankrijk komen vijf boogschutters samen in een verlaten abdij. Het is een uiteenlopend gezelschap met eenzelfde doel: een boek uit de bibliotheek van de Inquisitie van Milaan ontvreemden. Voor die missie wordt het groepje rijkelijk beloond. De opdrachtgever deed zelf een beroep op het buitenbeentje van de vijf: Héloïse. Er is een reden dat net zij het boek moet helpen roven. En er is ook een specifieke reden waarom boogschutters de klus moeten klaren en niet bijvoorbeeld piekeniers of valkeniers. De vier anderen zijn de natuurlijke leider Aznar, de voormalige monnik Jakobus die zodanig op goud is belust dat hij onder één hoedje speelt met Aznar om zich vroeg of laat van de anderen te ontdoen. Verder zijn er nog de zichzelf als rechtschapen beschouwende Blindoog, zo genoemd omdat hij zijn linkeroog mist, en de jonge Clement, een naïeve goedzak. De missie is er uiteraard een vol gevaren. Bovendien sleurt Héloïse een verhaal met haar mee.

Er is genoeg stof om het drie delen te kunnen uitzingen met gepaste cliffhangers op het einde van elk album, maar dat spelletje speelt Richard Marazano vreemd genoeg niet mee. Het geheim achter Héloïses achtergrond wordt al in dit album opgehelderd. Geen onnodig gesol en gesleur. Ook de missie en de motieven ervoor krijgen alle benodigde uitleg en kennen een bevredigende uitkomst. Een degelijk, afgerond verhaal dus.

Arboris vergelijkt de sfeer en de inkleuring met De torens van Schemerwoude, maar dat is te veel eer. De personages begeven zich in leuke landschapjes, in een soort geïdealiseerd schaalmodeldecor. De inkleuring van Marazano en Nelik dragen inderdaad iets bij aan de sfeer, maar tegelijk compenseert het ook een beetje Alfonso Fonts wisselvallige, zij het complexloze realisme. De Spaanse tekenaar is nooit echt doorgebroken in onze contreien hoewel er al sinds de jaren 1980 vertalingen van zijn werk verschijnen. Een grote fanbasis heeft hij er niet mee opgebouwd, maar wij hebben het wel voor zijn stijltje. Als dat ook voor jou geldt, geef Héloïse van Montfort dan zeker een kans.