Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Eternum - 1: De sarcofaag

Eternum - 1: De sarcofaag

Loyaal

Alleen al aan de coverillustratie met verticale stuwing kan je afleiden dat Christophe Bec hierachter zit. Hij is ook loyaal voor tekenaars met wie hij eerder samenwerkte. De tekeningen zijn namelijk van de hand van Jaouen Salaün met wie Bec al deel 1 van Carthago Adventures heeft gemaakt.

Hun nieuwe samenwerking is een sf-trilogie die refereert naar de betere sf-films uit de jaren 1980, genre Alien en The Abyss. Het speelt zich af in 2297 en de mens doet het niet slecht als kolonisator van de Melkweg. In een ertsmijn op Aldeman, ergens midden in de Melkweg, stuit een team geologen, waarvan de uitvoerende krachten in coole robotharnassen werken, op een mysterieuze sarcofaag waarin met wat goede wil de Venus van Willendorf is te herkennen. Opgetrommelde wetenschappers en soldaten merken dat de sarcofaag ondoordringbaar is. Ze slagen er toch in de omtrek door te zagen tot een kosmische straal uit de sarcofaag flitst en op andere planeten een gelijkaardige straal doet uitbraken. Tot ieders verbazing herbergt de sarcofaag een naakte vrouw, een volmaakt perfect uitziende vrouw, die Eva wordt gedoopt. Wie is die vrouw en waarom kwam ze in die sarcofaag terecht? Kort daarop gaan de poppen aan het dansen. Mensen moorden elkaar uit en dat is nog maar het begin van heel wat interstellair gedonder.

Dat Bec al menig sf-verhaal heeft geschreven, is welbekend. Met Eternum heeft hij voorlopig een van zijn meest intrigerende reeksen geschreven. Salaün voelt zich duidelijk net zo comfortabel in zijn element. Het realisme is onberispelijk, de inkleuring zorgt voor een sinistere sfeer die de onmetelijke grootsheid, somberheid en het onheilspellende accentueert. De zwarte bladspiegel op de meeste pagina's doet daar nog een schep bovenop. Hij pleurt dan ook nog details in alle hoeken waardoor de pagina's druk overkomen, maar wel leesbaar blijven.

Een betere start kan een gloednieuwe reeks zich niet inbeelden, vooral in een genre waar de creaties elkaar overdonderen met om ter originele vondsten.