Geschreven door : Peter Rotthier - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Dossier van de duivel

Dossier van de duivel

Geslaagde worp

Dat cartoonist Marec en schrijver Pieter Aspe twee handen op één buik zijn, wisten we al een tijdje. Samen hebben ze de uitgeverij Aspe NV opgericht om onder die vlag hun toekomstig werk uit te brengen. Daarnaast hebben ze ook een boekhandeltje annex koffiehuis waar je kan kennismaken met het werk van de twee bekende Bruggelingen. Afscheid van een muze was vorig jaar al een eerste papieren samenwerking. Toch mochten we dat niet zien als een standaard voor wat er in de toekomst uit hun pen zou vloeien.

Dat wordt meteen duidelijk met dit nieuwe stukje werkvlijt van het duo. Dossier van de duivel is een luguber verhaal geplukt uit de geschiedenis van de West-Vlaamse hoofdstad. Het verhaal speelt zich af op het einde van de negentiende eeuw en is een mengeling van realiteit en fictie. Het tweetal dompelt ons onder in een sfeer van occulte zwarte missen die komen overwaaien vanuit Parijs. Het is al vlug duidelijk dat er ook een aantal vooraanstaande burgers uit Brugge geregeld deelnemen aan deze excessen. Wanneer de dame, die tijdens deze zwarte eucharistievieringen voor offer speelt, verkracht wordt door een van de deelnemers, zint ze op wraak. Wanneer de dader dan ook op een ongelukkige manier overlijdt, wijst alles naar haar en haar echtgenoot. Maar is zij wel effectief de dader. Aspe weet als geen andere mensen op het verkeerde spoor te zetten en ook nu lukt dat weer en slaagt hij erin om de echte dader pas aan het eind te ontmaskeren.

Hoe verder we ons doorheen deze strip loodsten, hoe meer lichtjes er gingen branden over het scenario. Pieter Aspe heeft niet echt ver moeten zoeken om het verhaal van Dossier van de duivel in te blikken. Wie zijn romans rond Van In en Versavel gelezen heeft, zal al vlug merken dat hij leentjebuur heeft gespeeld bij zijn eigen œuvre. Als we het goed hebben, is er zeker geplukt uit Het oor van Malchus, maar ook andere passages roepen herinneringen op aan zijn vroegere detectiveromans. Dit maakt ook duidelijk dat de achtergrond van het hier vertelde misdaadverhaal Aspe al jaren heeft geïntrigeerd.

Marec heeft dit alles op zijn eigen ludieke manier omgezet in tekeningen. Verwacht niet dat je een totaal andere Marec leert kennen. Zijn tekeningen draagt overduidelijk de stempel die we kennen van zijn werk in de krant of in weekbladen. De personages lijken zo uit een van zijn cartoons geplukt. Hij tekent dit verhaal hoe dan ook met veel zwier en hij kan een groter ei kwijt dan in de cartoons die hij tekent. Het satanisme, waar een groot deel van deze strip over handelt, geeft de man bovendien heel wat ruimte om erotisch tekenwerk af te leveren. Dat doet hij in pure Marec-stijl.

Dossier van de duivel is geen modale Vlaamse strip. De stijl is gedurfd, maar het leest als een trein. Hopelijk kunnen we nog lang genieten van de samenwerking tussen Aspe en Marec, want deze eerste 'echte' stripworp is in ieder geval geslaagd.