Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

De wouden van Opaal - 11: De vergeten mythe

De wouden van Opaal - 11: De vergeten mythe

Déjà vu

Driehonderd jaar na de eerste cyclus dreigt een nieuw gevaar de Vijf Koninkrijken in te laten storten. In Cytras, de armste hoofdstad van de koninkrijken, ontwikkelt zich een orde die de meest behoeftigen te hulp schiet. De bijbedoelingen zijn duidelijk: met onder meer gratis soep (met vlees van neergeslagen oudjes of kinderen!) en veel geduld zieltjes winnen voor de Academie van het Licht en uiteindelijk de oude macht van de priesters van het Licht herstellen. In de buurt bevinden zich jongleur Luksand, meester-archeoloog Rodombre en zijn assistente Altaï. Door een magische ingreep van oude bekende Ghorg (het Predator-achtige wezen uit de eerste cyclus) krijgen ze een volledig nieuw uiterlijk om makkelijker orde op zaken te stellen. Nu ja, makkelijk...

Na één deel van de tweede cyclus is tekenaar Cédric Fernandez al ingewisseld voor Stefano Martino, die voornamelijk deelnam aan conceptreeksen als Orakel, De Meester-inquisiteurs, De Orde van de Drakenridders en Orks & Goblins. Hij heeft een fijn realisme dat leeft, en als hij even een komischer getinte snoet moet tekenen, is dat even geloofwaardig.

Het scenario van Christophe Arleston heeft voor ons een te hoog déja vu-gehalte om het boeiend te houden. Door de gebeurtenissen van de eerste cyclus als vergeten materie te behandelen, met af en toe een terugkerend element, kan hij hetzelfde verhaal eigenlijk een tweede keer vertellen. De zin daarvan ontgaat ons. Voorlopig krijgt hij nog het voordeel van de twijfel, maar hij zal toch wat konijnen uit zijn hoed moeten toveren om ons de reeks verder te laten volgen.