Geschreven door : Jacky Cornelis - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

De spion van Caesar - 1: Memento mori

De spion van Caesar - 1: Memento mori

Testosteron in overvloed

Helvetië, 60 voor Christus. De Germanen staan op het punt om de Helvetiërs te overspoelen. Marcus Coax biedt de Helvetiërs in naam van zijn meester, Julius Caesar, aan om bescherming te zoeken op Romeins grondgebied. Het kost hem enige moeite, maar Coax weet de neuzen in dezelfde richting te krijgen. Jammer genoeg voor de Helvetiërs zijn Caesars plannen net iets anders dan een akte van liefdadigheid. De Romeinen keren zich tegen de nietsvermoedende vluchtelingen. Hiermee neemt Caesar wraak voor de dood van een voorouder die onder een Helvetisch zwaard viel. De moordpartij markeert tevens het begin van de Gallische oorlogen die Caesar eeuwige roem zullen verschaffen.

Jean-Pierre Pécau (De Verborgen Geschiedenis, Uur U, Jeremiah Johnson, Man van het jaar,...) kan zowat de koning van de what if?-reeksen genoemd worden, vaak met een sterk historisch uitgangspunt en ook niet zelden voorzien van een sterk esoterisch kantje. Zijn verhalen zijn niet bepaald licht verteerbaar. Vaak komt het erop aan om het verstand erbij te houden en voorgaande delen aandachtig te herlezen. De spion van Caesar vertrekt wederom vanuit een sleutelpunt uit de geschiedenis. In tegenstelling tot de complexe vertelstructuur van bijvoorbeeld De Verborgen Geschiedenis houdt Pécau het redelijk eenvoudig. Caesar redt Coax het leven nadat deze tegen de wil van zijn meester een tegenstander doodt in de arena. Toeval is dit echter niet, want de levens van Coax en Caesar zijn al langer met elkaar verstrengeld...

Dit eerste deel lijkt met momenten wel door een ballista te zijn afgeschoten. Op perfect getimede momenten krijgen we enkele flashbacks te zien over het het verleden van Coax en Caesar. Kleine rustmomenten tussen de vele gewelddadige scènes.

Het tekenwerk van Max von Fafner is volledig in harmonie met Pécaus scenario. De gevechtsscènes doen bij momenten sterk aan Frank Millers 300 denken. Testosteron in overvloed dus. Dat laatste mag je trouwens letterlijk nemen, Julius Caesar zag er nooit zo afgetraind uit. Het uiterlijk van Coax deed ons overigens wel heel erg aan dat van Conan denken. Misschien wat gebrek aan originaliteit. Als het goed gebruikt wordt, vinden we leentjebuur spelen niet eens zo erg!

Dit eerste deel van De spion van Caesar wist ons alvast uitermate te vermaken. Hersenloos geweld in een historische setting... Het moet niet altijd zware kost, drama of een Rambo-film te zijn. Roma Victor!