Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

De adoptie - 2: La garúa

De adoptie - 2: La garúa

Een klein juweeltje

"Dat was schoon, hé?" zegt mijn stripboer wanneer ik het eerste deel van De Adoptie nog eens uit zijn rek haal. Een begrijpend knikje is mijn antwoord. Het is altijd aangenaam als je stripwinkelier nog zelf elke nieuwe strip leest en je smaak kent. "Jammer dat een klein kind al weet hoe deel 2 zal aflopen", voegde hij eraan toe. We mompelen instemmend. De verrassing op het einde van het eerste deel was inderdaad zo groot dat je er een volledig nieuw album aan kan breien. "Gelukkig dat het een scenario van Zidrou is. De plot kennen we al, maar we gaan weer kunnen smullen van de fijne dialogen en die oneliners die een mens even stil maken." We konden niet anders dan hem gelijk geven en gingen met de oogst van deze week naar huis. Een week later deden we zijn winkelbel opnieuw rinkelen. Hij had het tweede deel van De Adoptie al voor me klaar gelegd. "Ik had het mis. Gelukkig. Meer zeg ik niet." Een uurtje later zaten we al met onze neus in de strip. Miljaardedju, en of hij het mis had!

Het begon zoals verwacht. Gabriël Van Oosterbeek landt in Peru om na drie moeilijke jaren eindelijk weer zijn kleindochtertje Qinaya te ontmoeten. Het weer valt niet mee. Een dichte mist, La Garúa, hangt boven de oceaan en ontneemt elk zicht. Het is precies zoals de opa zich voelt: omfloersd, in de war, maar stilaan trekken de nevels op en worden ook de sluiers rond de ingewikkelde familierelaties van de Van Oosterbeeks duidelijk. Meer gaan we niet verklappen. Daarvoor heeft Zidrou het verhaal te knap opgebouwd.

Tekenaar Arno Monin surft mee op het sterke scenario en grijpt La Garúa aan om ons de ene na de andere prachtige plaat voor te schotelen. Dit is de perfecte tekenaar voor dit verhaal.

De Adoptie is een klein juweeltje. Het begon als een stationsromannetje met wat diepzinnige zwijmelverzen en het eindigt als een familiekroniek die je met een krop in de keel achterlaat. Of zoals onze stripboer zou zeggen: "Dat was weer wreed skone."