Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Conquests - 1: Islandia - 2: Deluvenn

Conquests - 1: Islandia - 2: Deluvenn

Vijf is vijf

Jean-Luc Istin ontwikkelt voor uitgeverij Soleil de ene conceptreeks na de andere in het fantasy- en sf-genre. Het is dan ook zijn job. In september 2018 lanceerde hij in het Frans het vijfdelige — al weet je dat nooit met zekerheid of het bij zoveel delen zal blijven — Conquests. Silvester geeft de eerste twee delen nu samen uit. Het concept van de sf-reeks bestaat erin dat een van de vijf overgebleven mensenkolonies van de aarde elders in de ruimte elk een planeet verkennen om er zich te vestigen en daar in feite hetzelfde doen wat ze op aarde hebben gedaan: het verkloten.

In Islandia ziet het er in het begin allemaal goed uit. Na dertig jaar cryoslaap in een ruimteschip zijn de eerste contacten met de plaatselijke bevolking van een ijsplaneet hartelijk. Kirsten Konig neemt het voortouw om contact te leggen met de Islandiërs. Bij een onderzoek aan boord van het schip verbaast ze zich wel eventjes over vreemde krachten die ze lijkt te bezitten om haar handen en armen in vuur te kunnen laten schieten. Later krijgt ze nog meer hallucinaties die haar verbinden met het volk van Islandia. De ware toedracht van dit alles moet ze bij haar eigen volk zoeken. Ze raakt verwikkeld bij machtsspelletjes die haar eigen lot voorgoed zullen bepalen nadat een nederzetting van haar kolonie zogezegd werd aangevallen door haar nieuwe vrienden.

Istin schreef zelf dit eerste deel voor de Servische tekenaar Zivorad Radivojevic (Alice Matheson). Beiden leggen de lat meteen heel hoog. De tachtig pagina's zoeven en flitsen voorbij. Je krijgt veel actie, spanning en intriges, en dus veel waar voor je geld, terwijl Istin de ruimte neemt om voor diepgang te zorgen door zijn personages niet als ééndimensionale figuren neer te zetten. De vormgeving van die figuren ligt overigens in zeer goede handen van Radivojevic. Zijn realisme oogt knap en Kirsten springt eruit als een mooie, stoere en vastberaden heldin.

Tegenover die fraaie freule staat Idris in deel 2, Deluvenn. Op de eerste pagina's manifesteert hij zich als een pummel die eerst handelt en dan denkt. Nochtans heeft hij als arbeider alles te verliezen terwijl hij zijn kinderen een verzekerde toekomst wil schenken. Hij wordt na een handgemeen opgesloten en door zijn ex-vrouw en jongere zus met de nodige raad, dan wel kritiek overladen. Allen belanden op de mooie planeet Deluvenn die voor 95% uit water bestaat. Er schieten niet veel leden meer over van de kolonie, het oudste mensenras, waartoe Idris behoort. Onder de zeespiegel schuilen ogenschijnlijk verlaten ruïnes, maar de planeet begint zich te roeren, vooreerst door het opduiken van Kraken, reuzemonsters. Ze zijn overlevenden van een oorlog tussen twee amfibievolkeren waarvan de enen met het klimaat rommelden om land op zee te winnen om zich daarop te kunnen vestigen. En nu keren die vreemden zich tegen Idris en zijn soortgenoten.

Istins maatje Nicolas Jarry schreef dit tweede, heel onderhoudende verhaal, ook al prima in beeld gebracht door Bertrand Benoît die intussen aan menig conceptreeks heeft deelgenomen als inkleurder en/of covertekenaar: Androïden, Brocéliande, Elfen, Dwergen, Orakel. Zijn tekenstijl is wat ruiger, maar hij maakt een goede beurt als gepromoveerde tekenaar.

Istin en Jarry brengen het er meestal goed vanaf als schrijvers van de betere delen in heel wat conceptreeksen. Dat is nu niet anders. Ze weten nog steeds te verrassen in alweer nieuwe werelden waarin ze hun creatieve vrijheid optimaal benutten, maar ook begrijpen wat een zo groot mogelijk publiek wil lezen. Beide delen eindigen niet fantastisch voor de in de ruimte verdreven mensen, wel voor enkelingen onder hen. Het idee dat gerechtigheid is geschied, geeft je een bevredigend gevoel.

Goeie start wat ons betreft. Hopelijk blijft het wel bij de vijf geplande delen. We hebben geen zin in nog eens een ongevraagde verlenging waarbij een ijzersterk concept eerst buigt en dan barst. Vijf uitstekend vertelde, prachtig getekende albums moeten volstaan.