Geschreven door : Diederik Van De Velde - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Cézembre - 1

Cézembre - 1

Een kat in het nauw maakt rare sprongen

Als er een oorlog woedt en je beslist actief aan het verzet deel te nemen, weet je doorgaans waar dit alles begint, maar zelden waar het eindigt. Dat is niet anders voor Ewan, een verliefde tiener uit Saint-Malo. Sterker nog, eigenlijk weet hij aanvankelijk zelfs niet hoe het begon. Door een afspraakje komt hij te laat op zijn eerste ontmoeting met het verzet. Voor hij het goed weet, moet hij het op een lopen zetten. Zeker nu, in augustus 1944, want de Duitsers en hun aanhangers worden in het defensief gedrongen en zijn meedogenlozer dan ooit.

Hoewel Ewan het voornaamste personage is dat gevolgd wordt, gaat dit verhaal eigenlijk over heel (de bevolking van) Saint-Malo. Iedereen in de stad is slachtoffer van fanatieke SS'ers die, in het nauw gedreven, bereid zijn alles op te offeren, zelfs de monumenten van de stad. Ook collaborateurs voelen zich bedreigd, want het verzet weet zich dan weer gesterkt door de oprukkende geallieerden.

Auteur van Cézembre is Nicolas Malfin, vooral bekend als tekenaar van Golden City. Dit keer zijn niet alleen de tekeningen van zijn hand. Ook het scenario van dit tweeluik is zijn creatie. Dit is met andere woorden Malfins debuut als scenarioschrijver. In zijn verhaal staat het feit centraal dat de hele stad lijdt, inclusief het aangrenzende eilandje waarnaar dit tweeluik genoemd is. En Ewan, die was gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plaats.

Vergis je niet, dit is een tweeluik, ook al kan Malfins snuggere verhaaltechnische vondst om het album haast op dezelfde manier te laten eindigen als het begon even de indruk geven dat dit een afgerond verhaal is met open einde.

Niet vaak opgemerkt is de taalkeuze. In plaats van het Duits meteen te vertalen, of enkele Duitse woorden te vertalen in een toelichting, kiest Malfin ervoor om zowel het Duits als de vertaling samen in de tekstballon te plaatsen. Daardoor lijkt dit album soms overdreven tekstzwanger te zijn, maar dat is slecht een indruk. Het creëert vooral een aparte sfeer.

Malfins tekeningen zijn gedetailleerder dan ze zijn in Golden City en de inkleuring is merkelijk zachter. Het maakt deze tekeningen toegankelijker voor een groter publiek en bewijst dat Malfin het realistische genre niet ongenegen is. Toch was het vooral de sfeervolle cover die ons nieuwsgierig maakte naar dit album. Wij zagen er een (bewuste?) knipoog in naar Jean-Pierre Gibrats dakenscènes uit Elke Raaf Pikt.

Uitgeverij Silvester willen we bedanken om de gebruikelijke redenering om te draaien. Doorgaans zijn de covers van luxe-uitgaven (of in dit geval collector's editions) mooier dan die van de reguliere edities. Hier echter, draagt de reguliere versie duidelijk onze voorkeur weg. Net daarom vinden we enkele opgemerkte werkwoordsfouten wel dubbel jammer.

Een tweeluik dus en vooralsnog geen open einde. Als Malfin dit verhaal even mooi afsluit als hij het hier begon, dan heeft hij een degelijk scenaristendebuut beet.