Geschreven door : Wim De Troyer - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Bouncer - 11: Dragon's spine

Bouncer - 11: Dragon's spine

Cliffhangers à volonté

Soms mopperen we te veel. Jaja, je zou het nooit vermoeden, maar in sommige middens worden we zelfs als een "intergalactische zaag" afgeschilderd. Die middens zijn vooral ons eigen puberkroost, maar af en toe betrappen we er ons zelf op. Toen de nieuwe Bouncer ter sprake kwam, roerde de mopperkont in ons zijn lelijke hoofd en zeurde: "We zijn hem een beetje beu, zo goed is die westernreeks niet meer sinds Alejandro Jodorowsky er niet meer aan meewerkt!" Maar klopt dat wel?

Nee, dat klopt niet! Want toen we ons ter voorbereiding van deze bespreking in de zetel parkeerden met het vorige deel ter herlezing, bleek er van dat idee weinig overeind te blijven. Misschien waren we wat in slaap gewiegd door het tragere, bedachtzamere tiende deel, waarover we toen schreven dat de actie minder hard was, blijkt deel 11 wel heel hard, zelfs gruwelijk te zijn.

De achtervolging door de woestijn zet zich verder, en geen van de partijen, noch de opgejaagden, noch de achtervolgers lijken hun eigen reisgenoten te vertrouwen. De moordende zon, de loodzware tocht en de paranoia zal uiteindelijk leiden tot een orgie van geweld in een desolaat landschap.

En die apotheose is er wel eentje waarvan we schrikken, want hierin overklast Boucq Jodorowsky genadeloos als bizarre sfeerschepper. Eerst krijgen we een shoot-out in een zandstorm, dan een stam van amazones, en telkens wanneer je als lezer denkt "Ja, onze helden zijn eruit" volgt er nog een cliffhanger. Een beetje vergelijkbaar met horrorfilms, waarin de slechterik altijd opnieuw opduikt wanneer je denkt dat de kust veilig is. Ook moesten we onwillekeurig aan Bone Tomahawk denken, een minder bekende, atypische western waarin een stam primitievelingen het beest uithangt. Spannend leesvoer!

Opvallend is dat we aan het einde weer aan het begin staan, alsof Boucq zijn kompaan Jodo (wij mogen dat zeggen) de teugels weer wil teruggeven. Voor ons hoeft dat niet eens, van ons mag Boucq deze topper gerust helemaal alleen voortzetten.