Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Alice Matheson - 6: De bron van het kwaad

Alice Matheson - 6: De bron van het kwaad

Eén groot misverstand. Mijn gedacht!

In dit slotdeel gaan we op zoek naar de bron van het kwaad. En we vinden ze! Eindelijk weten we waarom verpleegster Alice Matheson de ene terminale patiënt na de andere vermoordt. Eindelijk wordt haar mysterieuze familiale achtergrond ontrafeld. Eindelijk worden de geheimen blootgelegd van de bizarre ziekenhuisdirecteur en zijn hele doktersteam. En vooral, eindelijk komen we te weten waarom Londen overspoeld wordt door zombies.

We dachten allemaal vijf albums lang dat de bron van het kwaad bij de ravissante Alice zelf te vinden was. De meest voor de hand liggende oplossing was dat ze als kind subliminaal gehersenspoeld werd via eindeloze herhalingen van F.C. De Kampioenen, vervolgens wegvluchtte in een parallelle wereld vol strompelende zombies, flirterige dokters met sixpacks en satanische professoren, om vervolgens de hele kliek op te blazen met een nitroglycerine-kryptonite-cocktail. Uiteindelijk zou ze wakker schieten en beduimeld prevelen dat het allemaal één groot misverstand was. Mijn gedacht! Maar dat was buiten de creativiteit van scenarist Jean-Luc Istin gerekend. Hij knoopt rustig en gestructureerd de vele losse eindjes aan elkaar en schotelt ons een ander, bevredigend einde voor. Voor dit slotdeel van de conceptreeks nam medebedenker Philippe Vandaële opnieuw de grafische honneurs waar. Zijn klinische, hyperrealistische stijl past perfect bij het thema. Afsluiten in stijl, heet dat.

Alice Matheson is een reeks waar er van alles aan schort. Waarom kijkt geen mens op van de duizenden zombies? Waarom sjokken die zo traag voor zich uit dat een honderdjarige met een looprekje, zonder wieltjes, nog kan wegvluchten van hen? Wat is het nut om een zombiereeks te maken als niemand er bang van is? Waarom kies je als hoofdpersonage een ijskoningin zonder enige gevoelens? Hoe wil je dan dat we met haar meeleven? Je mag je geen seconde die pertinente vragen stellen, anders verbreek je de intrigerende magie die de reeks wel heeft.

Ach, je hebt zo van die stripreeksen waarvoor ze de term "pulp" of "B-reeks" hebben voor uitgevonden. Vaak is het rommel, maar af en toe zit er edelpulp tussen. Reeksjes waar je stiekem een boon voor hebt omdat ze net dat beetje extra hebben. Alice Matheson is zo'n stripreeks. Totaal van de pot gerukt, maar wel lekker! Wij zijn tot dit correcte einde fan gebleven, maar vertel het niet verder, hé!