Geschreven door : Diederik Van De Velde - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

14-18 - 8: De drakengrot (juni 1917)

14-18 - 8: De drakengrot (juni 1917)

Mooi ingebedde verbijstering

Wat is oorlog? Zelfs na al die eeuwherdenkingen rond de Groote Oorlog wagen we ons niet aan een sluitende definitie. Twee kernwoorden moeten maar volstaan: "algehele zinsverbijstering". Eén blik op het oorspronkelijke groepje dat bij aanvang van deze stripreeks naar het front trok, is het bewijs van ons gelijk. Het menselijke leed is intussen torenhoog en de body count liep tot dusver op met de snelheid van een wansmakelijk aftelrijmpje.

Iedereen is slachtoffer van deze allesomvattende oorlog: alle strijdende partijen, zij die onbeslist ergens in de modder ploeteren én het thuisfront. Scenarist Eric Corbeyran is al de hele reeks lang onnavolgbaar sterk in het belichten van alle facetten die de Eerste Wereldoorlog voor de gewone man inhoudt. De verveelde soldaat, de incompetente sergeant (slachtoffer van zijn eigen psyche), de worstelende weduwe en de wachtende verloofde, ze komen allemaal op z'n menselijkst aan bod. Maar vooral toont Corbeyran via flashbacks dat de oorlog niet stopt als de kogels niet langer fluiten. Dit keer is het dokter Jules die dat aan den lijve ondervindt.

Corbeyran verbloemt niets en dus is er geen reden waarom Étienne Le Roux dat in zijn tekeningen wel zou moeten doen. Die harde aanpak heeft de voorbije zeven delen gewerkt en doet dat ook nu weer. Vooral de soldatenschetsen, die de brieven vergezellen, blijven indruk maken.

Deze reeks is nietsontziend, grafisch noch inhoudelijk. Het brengt het grote plaatje, pakkend ingebed in individuele verhalen. Fictief, maar o zo echt in zijn sfeer en boodschap. Twee delen nog en dan laat deze topreeks de wapens zwijgen.