Met zijn grafische meesterschap heerst Ben Vranken (Vlissingen, 1962) over een wereld in verval, riekend naar bruinkool en rotte vis. In het schorrenlandschap van Zeeuws-Vlaanderen, waar suikerbieten, scheepskarkassen en de Westerschelde nooit v...
Met zijn grafische meesterschap heerst Ben Vranken (Vlissingen, 1962) over een wereld in verval, riekend naar bruinkool en rotte vis. In het schorrenlandschap van Zeeuws-Vlaanderen, waar suikerbieten, scheepskarkassen en de Westerschelde nooit ver weg zijn, hielden ooit de Kelten huis.
In zijn karakteristieke grafische tekenstijl brengt Vranken ontroering, daar waar menselijke onschuld kopje onder gaat in de hardvochtige werkelijkheid van uitbuiting, isolatie en de reis naar gene zijde.
Begin maart verschijnt een lijvige verzamelbundel met een selectie van zijn beste werk: korte verhalen in stripvorm, illustraties en foto's van kartonnen objecten: huizen uit zijn getekende wereld.
De boekpresentatie vindt uiteraard plaats in Zeeland, ‘de meest desolate provincie van het land, waar het altijd herfst lijkt te zijn’, zoals Vranken in zijn toelichting schrijft. ‘De provincie die veel weg heeft van de plek waar een groot deel van mijn personages hun leven slijt en vast komt te zitten in de modder.’
Met zijn grafische meesterschap heerst Ben Vranken (Vlissingen, 1962) over een wereld in verval, riekend naar bruinkool en rotte vis. In het schorrenlandschap van Zeeuws-Vlaanderen, waar suikerbieten, scheepskarkassen en de Westerschelde nooit ver weg zijn, hielden ooit de Kelten huis.In zijn karakteristieke grafische tekenstijl brengt Vranken ontroering, daar waar menselijke onschuld kopje onder gaat in de hardvochtige werkelijkheid...
Read more