Koning Hollewijn - 15: Deel 15

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...

Er was eens een koning die Hollewijn heette. Hij was de laatste koning van de Oude Wereld. Toen hij pas aan de regering kwam, had hij het idee, dat hij er op uit moest gaan om goede daden te doen, maar daar werd gelukkig al gauw een stokje voor gestoken. De vorst zat nu voortaan de hele dag rustig op zijn troon, met de tekenen van zijn waardigheid in de handen — een mooi symbool van de natie. Hoe het echter gebeurde, dat hij toch tot daden...