Beste Emile,

Soms denk je na over kunst, en dan weet je opeens zeker: perfectie haalt het niet bij het leven zelf. Kunst kan pas indringend worden genoemd als het leven er meer glans door krijgt.

Een gedachte die je vast niet zomaar van me aanneemt.

Geen wonder ook, als je bedenkt waar ik nu ben. Vandaar dat ik je een tastbare herinnering nalaat; met een sleutel die de leegte kan vullen. Zodat je weet dat er nog altijd iemand is die graag een arm om je heen zou willen slaan.

Neem de tijd, daar draait het om, niet om de esthetiek; volg dus gewoon je eigen smaak - en dan is jouw keus ook de mijne.

Je vrien,
Edouard