Meneer Johan laat zijn flat over aan Felix en verhuist zelf met Cathy en hun dochter Julie. Een hele aanpassing. Nieuw decor, nieuwe gewoonten... Het is heel wat voor Meneer Johan.

Onder al de dozen vindt hij er ook een met spullen die door de vorige bewoner werden achtergelaten. De man is overleden, maar Meneer Johan komt er niet toe de dingen weg te gooien. Hoewel iedereen hem aanspoort al die rotzooi weg te kieperen, zal meneer Johan proberen hun geschiedenis te traceren...

In Een doos te veel wordt Meneer Johan weer wat ouder en rijper. Ook de reeks wordt iets meer gestoffeerd en is niet meer zozeer het verhaal van één held, dan wel de kroniek van een groep personages die allemaal even boeiend zijn (Cathy, Felix, Eugène...). Het uitgangspunt van Dupuy en Berberian is dat je beter om drama kunt lachen dan erom te huilen. Ze kijken dus geamuseerd naar ons dagelijks leven en gniffelen bij onze probleempjes. Een vertederende reeks die begon bij Humanoïdes Associés (enkele albums verschenen in Nederlandstalige versie bij Oog & Blik) maar vanaf dit deel zes wordt opgenomen in de catalogus van Uitgeverij Dupuis.