ElfQuest (Arboris) - 2: De barre tocht

Nu de Wolfrijders het doel van hun eindeloze tocht bijna bereikt hebben, lijken de problemen voorbij, maar dat is toch niet waar; er staat hen nog een zware strijd te wachten met de trollen!

Het paleis is geland en ook de andere Elfen maken nu kennis met de merkwaardige eigenschappen van dit bouwwerk. Er wordt besloten om met het paleis op zoek te gaan naar de nog altijd voortdurende geestelijke 'Schreeuw van verre', waar Geelhaar door wordt gekweld...

Er zijn zes seizoenswisselingen voorbijgegaan sinds het paleis onder water verdween. Amber is op jacht aan de waterkant als ze plotseling het Paleis weer ziet verschijnen! Leetah, Geelhaar en Venka komen naar buiten... Iedereen is in rep en roer en snel wordt er een raad bijeen- geroepen, want er valt veel te bespreken en de afloop van het beraad is onzeker...

Het paleis is neergestort en de scherven zijn in handen gevallen van de mensen. Snijer en de andere Wolfrijders hebben geen andere keus dan hun leven in het woud weer op te pakken. Snijer fleurt er helemaal van op en als Timmain hem een nieuwe wolf als metgezel bezorgt, kan hij zijn geluk niet op!

Na herenigd te zijn met Leetah ontdekken Snijer en zijn groep het rijk van de Vogelgeesten. Deze stam van merkwaardig lange elfen lijkt op het eerste gezicht allesbehalve vriendelijk…

In 'Het net van de wraak' zint Winnowill op wraak... en raken de elfen daardoor al snel weer betrokken in een nieuw avontuur!

Ook in dit tweede dromentijd boek komen weer enkele dromen van de elfen voorbij die ze hadden tijdens de lange slaap. Allereerst is het de beurt aan Venka, deze bezoekt haar vader en vertelt hem haar droom waarin ook haar moeder Kahvi en Savah voorkomen. Vervolgens is het de beurt aan Schemering, die zich ontfermt over haar geliefden en hen beschermt tegen al het kwaad. Tot slot vertelt Spies over zijn droom, welke natuurlijk erg grappig is en...

Rayek voelt zich een mislukkeling. Hij is er niet in geslaagd de Elfen verenigd te houden... heeft het ongeluk van de Allerhoogsten niet kunnen voorkomen.. en nu is hij zelfs het vertrouwen van de anderen kwijt. Om te bewijzen dat hij net zo goed is als de Wolfrijders wil hij mee op jacht... maar ontdekt dat jagen verre van eenvoudig is!

De mensen beginnen er achter te komen dat Elfen werkelijk bestaan, maar de Djun probeert dit met harde hand tegen te gaan. In de citadel zoeken zowel Winnowill als Rayek naar de verdwenen Venka, die in handen van Tweekant gevallen is. Amber vervolgt ondertussen nog steeds haar zoektocht naar een nieuwe borg, zonder stekende beesten en andere ongemakken…

Hoewel het dorp Zorgenloos de Wolfrijders bescherming biedt, blijven de Elfen waakzaam. En dat is maar goed ook, want een nieuwe confrontatie met de Groten blijft niet uit... hoewel de omstandigheden wel heel anders zijn dan de eerste keer!

Snijers groep heeft eindelijk het zwaar verdedigde kasteel van de Djun bereikt, maar de tocht erheen heeft de groep totaal uitgeput. Gelukkig strijkt Tweekant voor één keer met zijn hand over zijn hart. Hij wijst het verzwakte groepje de weg naar de keukens, waar de elfen de kans krijgen aan te sterken. Erg veel tijd krijgen ze daar echter niet voor, want de strijd is nog niet gewonnen en Grohmul Djun is niet van plan zich zonder slag of stoot...

Rayek en een deel van de Wolfrijders zijn nu zo ver dat zij met het paleis op reis kunnen gaan naar de bron van de 'Schreeuw van verre'. Langzaam maar zeker begint Rayek te begrijpen wat er aan de hand is. Hij probeert het de anderen uit te leggen met behulp van het symbool van 'Het wiel van de tijd'...

Door de ontdekking van de 'Vogelgeesten', een andere elfenstam worden de Wolfrijders voor een moeilijke keuze gesteld. Bij de Vogelgeesten blijven en hun onafhankelijkheid opgeven, of door blijven zoeken naar de Allerhoogsten. Er dreigt een splitsing in de groep te ontstaan.

Het paleis is neergestort en de scherven zijn in handen gevallen van de mensen. Grohmul Djun de veroveraar trekt de vallei van de scherven binnen.