Ik ben tien dagen oud, ik herinner me… de verschrikkelijke explosie die de nachtelijke hemel verscheurt en die het laat regenen in het ziekenhuis is geen mortiervuur, geen artillerievuur, geen bom… Het is de donderslag van mijn allereerste onweer. De toorn van de hemel die me gerust stelt. Overigens veel indrukwekkender dan het wapengeweld van mensen… Ik ben een weeskind van tien dagen, dat blij is dat de natuur sterker is dan zij. Dezelfde...
Read moreDe slaap van het monster
Ik ben tien dagen oud, ik herinner me... de verschrikkelijke explosie die de nachtelijke hemel verscheurt en die het laat regenen in het ziekenhuis is geen mortiervuur, geen artillerievuur, geen bom... Het is de donderslag van mijn allereerste onw...
Ik ben tien dagen oud, ik herinner me... de verschrikkelijke explosie die de nachtelijke hemel verscheurt en die het laat regenen in het ziekenhuis is geen mortiervuur, geen artillerievuur, geen bom... Het is de donderslag van mijn allereerste onweer. De toorn van de hemel die me gerust stelt. Overigens veel indrukwekkender dan het wapengeweld van mensen...
Ik ben een weeskind van tien dagen, dat blij is dat de natuur sterker is dan zij. Dezelfde dag, D. 10, legt een verpleegster een pakketje op het grote witte bed, tussen Amir en mij. Dat pakketje van nauwelijks een paar uur oud heet Leyla Mirkovic. ...
Voor de eerste keer zijn we alledrie samen, onze lijfjes gestrekt als de punten van een ster… Ik lig te luisteren naar de geluiden van ons leven. Met mijn tien dagen ben ik de oudste, het gelukkigste weesje dat van Leyla houdt, van Amir, van het lawaai van de toornige hemel.
NIKEDat er een mini-atoombom aan mijn voeten ontploft, dat een stuk puin van het terras mijn neus verbrijzelt (de derde keer dit jaar), alles in dat uiterst gewelddadige tijdsfragment had me wakker moeten schudden. Alles was beter geweest dan die uitnodiging. Want nu begint het allemaal opnieuw. AMIRInnig omhelsde ik haar lichaam en die nieuwe antracietzwarte huid die zo uit een van mijn nachtmerries kwam. Heel innig en heel lang. Alsof ik de...
Read moreIn De slaap van het monster is Nike Hatzfeld drieëndertig jaar oud als zijn legendarische, gehypertrofieerde geheugen hem terugstuurt naar de allereerste dagen na zijn geboorte. We zijn in 1993. Joegoslavië ligt op zieltogen, de Bosnisch-Servische granaten regenen neer op het ziekenhuis van Sarajevo. Nike deelt daar zijn bed en zijn eerste levensdagen met Amir en Leyla, wezen net als hij. Zijn leven neemt een radicaal andere wending als hij...
Read moreIn De slaap van het monster is Nike Hatzfield drieëndertig jaar oud als zijn buitengewone geheugen hem terugvoert naar de allereerste dagen na zijn geboorte. We schrijven 1993. Joegoslavië ligt op zieltogen, de Bosnisch-Servische granaten regenen neer op het ziekenhuis van Sarajevo. Nike deelt daar zijn bed en zijn eerste levensdagen met Amir en Leyla, wezen net als hij. Nikes leven neemt een radicale wending wanneer hij zich herinnert dat hij...
Read more