Beeld je dit eens in: op elke dag die de goede God schiep, en zelfs op de dagen die hij níét schiep, vieren de mensen Kerstmis. Punthoeden, serpentines en confetti verplicht. 't Is féést, weet je wel? Ze hebben lol, ze maken plezier, ha ha ha! Laat je gaan, tante Sjaan! In feite is het een dwangfiësta, even spontaan als de arbeid met diezelfde naam. Of je wilt of niet, elke dag vier je kerstavond tot diep in de nacht. Je móét. En vergeet vooral niet cadeautjes uit te wisselen, want anders kan je dat duur te staan komen. Je wordt meteen opgepakt door de Brigade van de Jolige Drammers, en die is nog wreder, nog meedogenlozer, nog onmenselijker dan de zedenbrigade. Ze controleert het gehalte aan goed humeur in je bloed: "Blaast u maar even in dit ballonnetje!"

Niks dan narigheid in een wereld die erg op de onze lijkt, al laat de realiteit de fictie er een poepje ruiken. Een nachtmerrie? Ongetwijfeld!