In Dagboek van een spook neemt Nicolas de Crécy ons mee op reis. Op meerdere reizen zelfs. Reizen buiten de landsgrenzen om te beginnen. Hoewel Nicolas de Crécy niet echt een huismus is, houdt hij toch niet erg van (verre) reizen. Want je moet het vliegtuig nemen, en Nicolas heeft een pesthekel aan het vliegtuig!

In Dagboek van een spook beschrijft de auteur vooral de reis van het creatieve proces. Hoe kun je artistieke creativiteit en commerciële opdrachten met elkaar verzoenen? Hoe pak je het aan als je een tekenaar bent die van een zekere eenzaamheid houdt en toch eropuit wilt trekken om de wereld te schetsen en je bloot te stellen aan de nieuwsgierige blikken van anderen? Als die situatie al moeilijk is voor een tekenaar, stel je dan eens voor hoe lastig het voor de tekening zelf is. Nou ja, niet eens een tekening, eerder een opzetje. Een opzetje dat nog het meest op een grote aardappel lijkt. En dat bovendien gedwongen is zich in het openbaar te vertonen met een manager die alleen maar bezig is zichzelf op de borst te slaan...

Met zijn persoonlijke humor stelt Nicolas de Crécy enkele pijnlijke vragen over de status van het beeld in onze wereld en meer nog, over die van zijn schepper.