Geschreven door : Jacky Cornelis - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Undertaker - 1: De goudvreter

Undertaker - 1: De goudvreter

Come join the joyride!

Anoki City, een klein mijnwerkerssstadje in de Far West. Joe Cusco, eigenaar van diverse goudmijnen en patriarch van het stadje, voelt zijn einde naderen. Hij ontbiedt Jonas Crow, een doodgraver, om zijn laatste wens te laten vervullen. Hij wil begraven worden in zijn eerste mijn. Voor de juiste som is Jonas bereid de opdracht aan te nemen. Diezelfde nacht nog besluit Cusco zijn goud op te eten en het loodje erbij neer te leggen. Nauwelijks is zijn lijk afgekoeld, of de entourage van Cusco ruikt zijn kans. Iedereen vindt dat hij of zij recht heeft op een stuk van de goudschat. Al snel worden Jonas Crow, de knappe boekhoudster Rose en de meid opgejaagd wild. Een race tegen de klok begint om het lijk van Joe Cusco naar de Red Chance-mijn te brengen. Op zijn tocht zal Jonas al zijn talenten kunnen gebruiken, en niet enkel die van een begenadigd doodgraver.

Met Undertaker boort Xavier Dorison na W.E.S.T. opnieuw het westerngenre aan. De insteek is origineel, het westen door de ogen van een doodgraver. Dorison zou echter Dorison niet zijn mocht er geen reukje aan zitten. Jonas Crow wordt door een waas van mysterie omhuld. Voor de verandering moeten we het ditmaal niet zoeken in het esoterische. Onder de zwarte kledij van de doodgraver schuilt namelijk een revolverheld. Over de ware achtergrond van Crow wordt in dit eerste deel overigens nog niet veel gelost. Er wordt aan een perfect leesbaar ritme opgebouwd naar een climax die meteen doet verlangen naar het vervolg.

Zijn alle westernclichés aanwezig? Jazeker! De vechtscènes hebben wel wat van een Sergio Leone-film met over the top revolvergevechten waarin de held ondanks veel schade toch de overhand krijgt en de tegenstanders mores leert.

Na eerder al met Dorison gewerkt te hebben aan Asgard, vinden we Ralph Meyer terug aan de tekenpen. Hij zet met verve een wreed Wilde Westen neer. Veelvuldig gebruik van schaduwpartijen geven de strip een luguber trekje mee, passend bij de reeksnaam. Het arceerwerk wil wel eens doen denken aan Yves Swolfs en bijgevolg die andere westernklassieker Durango. We gaan geen appelen met peren vergelijken, maar Undertaker heeft wat meer patina.

We zijn alvast erg te spreken over dit eerste deel van een nieuwe western. Het genre heruitvinden doet Xavier Dorison alvast niet, maar als een meesterchef maakt hij een topgerecht met vertrouwde ingrediënten. Come join the joyride!