Geschreven door : Flo Van Dijck - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Suske en Wiske - Junior - 1: Hij heeft het gedaan!

Suske en Wiske - Junior - 1: Hij heeft het gedaan!

Bezint eer je begint

Kim Duchateau is de geoefende rot die ons laat gieren met de pikante belevenissen van Esther Verkest, doet schateren met de absurde avonturen van Aldegonne en aan het lachen maakt met de flauwekul van Madelfried. Hij amuseerde vriend en vijand met zijn eerbiedige maar dwarse Nero-hommage, De Zeven Vloeken. Hij maakte met Hanco Kolk de eigengereide graphic novel De Man van Nu die in kringen van eggheads zeer gesmaakt werd. Zijn intelligente en scherpzinnige cartoons verschijnen in belangrijke kranten en tijdschriften in binnen- en buitenland en zorgen dikwijls voor enkele rimpelingen in de publieke opinievijver. In 2007 ontving hij de Bronzen Adhemar, in Vlaanderen de hoogste eer voor een stripauteur.

Charel Cambré
is de virtuoze tekenaar die meer dan één klapper op zijn naam heeft. We denken aan zijn schalkse spotprenten en kostelijke karikaturen, het kluchtige Filip & Mathilde, het spetterende Jump, het opzienbarende Amoras en het veelbelovende Happy Family, het eerste deel van de Robbedoes Special-reeks. Dat hij de Bronzen Adhemar verdient, staat buiten kijf en dit eerbetoon laat te lang op zich wachten.

Kortom, met Kim Duchateau en Charel Cambré beschikte Standaard Uitgeverij over twee raspaarden. Is het logisch dat je die inzet in de kermisattractie ponyrijden voor kleuters? Dit heeft weinig met out of the box denken van een uitgever te maken, noch kan dit worden vergoelijkt als een project waarbij men twee toppers uit hun comfortzone haalt en de kans biedt om te stunten. Dit is misbruik maken van talent dat ja zegt op alles wat het aangeboden krijgt omdat een auteur nu eenmaal rekeningen moet betalen.

Is Hij Heeft het Gedaan! dan zo slecht? Welnee. Ook al lijkt het herhaaldelijk alsof Cambré aan een grap begon te tekenen wanneer Duchateau de pointe nog moest bedenken, toch zijn de fratsen van de peuters vermakelijk, koddig en plezant. Suske en Wiske Junior is vanzelfsprekend met meer bravoure getekend dan we in Junior Suske & Wiske gewend waren, de dialogen zijn frisser en vlotter, het vehikel is op alle gebied geëvolueerd.

Maar de communicatie rond deze doorstart loopt mank waardoor het onduidelijk blijft voor wie dit stripje bedoeld is. Zijn het "de eerste lezertjes", zoals ook op Yieha! staat, of zijn het zeven-achtjarigen? De verwarring wordt onmiskenbaar door de scenario's gevoed. De ene keer richt een grap zich op peuters en kleuters, wat verder is het veeleer voer voor tieners en af en toe wordt het zelfs studentikoos. Bovenal is het taalgebruik een volstrekt debacle. Was er echt niemand die bedacht dat drie lettergrepen vermeden moesten worden? Daarenboven vindt men woorden uit en breit men dingen aaneen waardoor het een opgave wordt om alles te begrijpen. Indien men deze jongens absoluut uit het Willy Vandersteen-vat wou laten tappen zonder hun eigenheid te verliezen, had men hen juister De Familie Snoek aangeboden.

Anders gezegd, aan dit project was beter wat meer bezinning voorafgegaan. Door gebrek aan visie en volgehouden discipline valt deze Suske en Wiske Junior tussen twee stoelen en dat is sneu voor het talent dat met veel bombarie van stal werd gehaald. Rasechte volbloeden horen volgens ons niet in een piste voor ponyrijden. De Partij voor de Dieren vraagt al jaren om een einde aan kermisattracties met dieren te maken, de hoogste tijd dat een soortgelijke organisatie zich over het welzijn van stripauteurs buigt.