Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Samoerai - 11: De sabel en de lotus - Samoerai - Origine -1: Takeo

Samoerai - 11: De sabel en de lotus - Samoerai - Origine -1: Takeo

Kommerloos

Het elfde album van Samoerai start bij een idyllisch plekje aan een meer waar een verliefd stelletje baadt. De jongen is zijn eerste verbazing op de naakte traktatie van zijn vriendin amper de baas wanneer hij in mysterieuze omstandigheden verdwijnt bij een grot. Enkele dagen later staat een belangrijk huwelijk gepland, maar een vermeteling heeft alle saké opgedronken. De dader is niet ver te zoeken, het gaat om Takeo's vriend de monnik. Vervolgens denkt hij terug aan eerdere gebeurtenissen die leidden naar de ontvoering van de op huwen staande prinses door een groepje ninja's. Takeo komt tussenbeide en hij krijgt van de shogun, de vader van de jongen die met de prinses zal trouwen, de baan van wapenmeester aangeboden. Hij mag Akugoro als assistent aannemen, maar die werd liever zelf de wapenmeester. In dezelfde stad ziet hij Sekiyo terug, een jeugdliefde. Dat brengt ons terug naar het begin, want Sekiyo is het meisje dat haar vriend plotseling verloor. Takeo is ineens verwikkeld in meer dan één netelige kwestie.

Zonder afbreuk te doen aan de verdiensten van Frédéric Genêt, de oorspronkelijke tekenaar van Samoerai, vinden we dat Cristina Mormille het net iets beter doet. Het is wat mooier afgewerkt terwijl Genêts spontaniteit niet verloochend wordt. Het oogt allemaal zo mooi, ook de inkleuring van Lorenzo Pieri past er prachtig bij. Over het scenario van Jean-François Di Giorgio valt voorts geen onvertogen woord te zeggen. Het bevat alle kenmerken die je van een Oosterse actiestrip verwacht: avontuur, snelle acties, mysterie, sterke figuren en je krijgt er nog een scheutje humor bij. Wat blijft dit toch een sterke serie, zeg! Moeiteloos aan te raden voor een striplezer die eens wat anders wil lezen dan de klassieke reeksen die hij gewoon is. Doe je best om het goede woord te verspreiden.

Intussen scheidde Samoerai al een spin-off uit in de reeks Samoerai Legenden. Nu is er Samoerai Origine over niets meer of minder dan de jeugd van Takeo. De vakbekwame tekenaar Vax is al verantwoordelijk voor de reeks Senseï op scenario van Jean-François Di Girorgio en opgemerkte bijdragen aan De Orde van de Drakenridders. We hadden hem zelfs ooit voorgedragen om De Rode Ridder te tekenen toen er een opvolger voor Claus D. Scholz werd gezocht.

In Samoerai Origine herkennen we meteen de volwassen Takeo in de afwisselend rustige en dan weer onbesuisde jongen die veel ontzag heeft voor zwaardvechtmeester Agatamori. De snoes- en kemphaan Richi is zo'n beetje Takeo's grootste concurrent die hem steeds uitdaagt. Nu daagt Richi de meester uit tot een duel, maar hij krijgt in de plaats een lesje. Van Izameon leert Takeo vervolgens een truc die niet in goede aarde valt bij Takeo's eigen meester Shusaké die een eervol gevecht verkiest boven de list en de vlucht. Takeo krijgt nu zelf een lesje, maar dat loopt uit de hand. Niet alleen raakt Takeo gewond, de grote raad heeft ook beslist dat hij geen goed voorbeeld is en uit de orde moet, net voor een belangrijk duel. Hij wordt samen met meester Izameon naar een andere meester gestuurd. Dat is het begin van alweer een ander avontuur vol gevaar.

Samoerai Origine draagt geen ander inzicht bij over het personage Takeo, maar als volwaardige aanvulling op diens verleden telt het wel mee. Als knul beleefde hij al grootse avonturen en op dat vlak komt scenarist Di Giorgio beslagen op het ijs. Je krijgt allerminst een minderwaardig product geserveerd. De scenarist kon lang genoeg wachten om op het gepaste moment met een sterke voorgeschiedenis te komen dat misschien al langer rijpte in zijn brein. De spin-off komt niets te vroeg terwijl het laatste hoogtepunt van de hoofdreeks nog niet aan de orde is. Op zo'n voortreffelijke golf is het kommerloos surfen.