Geschreven door : David Steenhuyse - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Kroepie en Boelie Boemboem - 4: Arf Arf

Kroepie en Boelie Boemboem - 4: Arf Arf

Subliem portfolio

Arf Arf is het vierde album van Kroepie & Boelie Boemboem, Tom Boudens reeks over twee reservestripfiguren met zodanig veel knipogen naar andere strips dat je er scheel van kijkt. Arf Arf bundelt dertien kortverhalen die Tom Bouden, de assistent van Hec Leemans voor F.C. De Kampioenen, de voorbije jaren heeft gemaakt.

Behalve speciaal voor dit album gemaakte stripjes met Kroepie en Boelie bevat het ook andere verhalen. Twee ervan hebben Popeye en Erwtje (een nevenpersonage uit de Popeye-strips) in de hoofdrol. Door het vrijkomen van de rechten tot het publieke domein mogen andere auteurs daar zelf verhalen mee maken. Ze ook gepubliceerd krijgen, is een ander paar mouwen. Die poging ondernam Tom met de hulp van Ger Apeldoorn voor het Popeye-verhaal voor een buitenlandse uitgeverij. Het ging uiteindelijk niet door. Voor de Nederlandstalige versie wou Tom per se het oorpsronkelijke dialect van zeeman Popeye uit de krantenstrips van Elzie Segar behouden, maar dat levert een zinloos brabbeltaaltje op zonder de gewenste functie. Ook het eerste verhaal over oude en nieuwe versies van Sjors en Sjimmie, waarbij de oerversie van Sjors puntjes op de i komt zetten, is een overload aan inside jokes die het povere verhaal nagenoeg onleesbaar en vervelend maken. Bitter weinig lezers zullen weten waar de verwijzingen op slaan of ze zullen geen moeite doen het op te zoeken.

Daarentegen zijn de pure parodieën op klassieke helden aangenamer om te lezen. Het dollen met stoere helden en hun aarstvijanden in Felix Flint is prettig, het Lustige Kapoentjes-verhaal kan de liefhebbers van Vlaamsche glorieën bekoren — Tom bezit trouwens nog steeds de rechten op de reeksnaam — en de Kuifje/Fuifje-persiflage toont aan dat Tom de klare lijn van Hergé aankan. Tussendoor vullen losse Kroepie en Boelie-gags en -kortverhalen de andere verhalen aan. De visueel aantrekkelijke Guust-hommage is een knappe plaat, een mooi getekend decor is een goede aanleiding tot grappen over aanstellerige stripmakers en een getekende column over tijdsverloop en tijdsgebruik in strips is een intelligente waarneming over strips. Misschien het best uitgwerkt is het eerder genoemde kortverhaal over Erwtje, Erwtjes Uitstap, waarin de baby dankzij Eugene de Jeep (waarop André Franquin zich baseerde voor zijn Marsupilami) in een vierde dimensie terechtkomt waarin Tom zijn creatieve brein de vrije loop geeft. Decor, vorm en kleur zijn prachtig en evenwichtig.

Voor een album met samenraapsels en ditjes en datjes die her en der werden gepubliceerd of rondslingerden, zonder bijkomende uitleg overigens, is dit een subliem portfolio van Tom Boudens kunnen. Hij is hier grafisch op zijn allerbest, hij kent de truken van de foor door en door en past ze nadrukkelijk toe om ze nadrukkelijk te kunnen hekelen. Een metastripmaker zoals we er maar weinig kennen.