Geschreven door : Flo Van Dijck - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Een zekere Cervantes

Een zekere Cervantes

Risico's durven lopen

Naar eigen zeggen valt Lax (Christian Lacroix) niet graag in herhaling en tracht hij zichzelf daarom bij aanvang van elk project opnieuw uit te vinden. Voor Een Zekere Cervantes wou hij niet werken met een vastomlijnd scenario, maar zou hij zoals '"een échte schrijver" (sic) pagina na pagina laten ontstaan. Terwijl hij aan het ene vakje tekende, had hij geen idee van wat er in het volgende zou gebeuren. Dat hield het spannend en zorgde voor de dynamiek die hij zocht. Aan z'n uitgever legde hij weliswaar een flutverhaal van tien pagina's voor, maar algauw bleek dat hij dat niet zou volgen. Het zegt iets over Claude Gendrot en Sébastien Gnaedig van Futuropolis dat Lax niettegenstaande het ontbreken van een netjes uitgeschreven synopsis, hét houvast voor betuttelende uitgeefredacteurs/-redactrices, alle vrijheid kreeg. Zelfs over het aantal platen werden geen afspraken gemaakt. Zonder storyboard, uitgeschreven dialogen of welomlijnd einddoel vatte Lax het avontuur aan.

Mike Cervantes is op missie in Afghanistan, loopt met z'n kompanen in een hinderlaag en overleeft als enige. Dat is geen goed nieuws, want dat er zoiets als de Geneefse Conventie bestaat, zal z'n vijanden worst wezen. Zijn enige geluk is dat ze hem voor veel geld kunnen ruilen wat maakt dat hij in leven wordt gehouden. Met een kanjer van een posttraumatische stressstoornis en zonder linkerarm keert hij terug naar huis, het Amerika van Obama. Hij verliest zichzelf in drank en drugs, belandt even in de cel, krijgt een prothese, herpakt zich en wordt in een bibliotheek tewerkgesteld waar hij verliefd op boeken wordt. Don Quijote de la Mancha, het meesterwerk van die andere (Miguel de) Cervantes, laat hem niet meer los. Wanneer hij opdracht krijgt om enkele zogezegde aanstootgevende titels in de kelders weg te bergen, zet hij de doos met boeken op de achterbank van z'n Mustang en vertrekt. Op z'n tocht passeert zowat alles waar een weldenkend mens tegen gekant kan zijn de revue en Mike levert het ene na het andere hopeloze gevecht. Langzaam verliest hij de zin voor realiteit en zakt alsmaar dieper in de waanzin weg.

Goed dat Lax geen synopsis aan z'n uitgeefredacteur heeft moeten voorleggen want origineel kun je het gegeven niet noemen en dan voelt een redacteur/redactrice zich meestal geroepen om alras zelf met ideetjes en verhaallijntjes voor de dag te komen. Het is niet ondenkbaar dat Een Zekere Cervantes in dat geval een saai en voorspelbaar stripje van 64 pagina's geworden was. Nu is het resultaat een lezenswaardige joekel van tweehonderd bladzijden.

Lax wou aanvankelijk de nadruk leggen op de gelijkenis tussen Mike Cervantes en Don Quijote. Er is in het Amerika van vandaag veel om aan te klagen en nog meer om tegen te strijden en de geflipte oorlogsveteraan zou de ideale stok zijn om te slaan. Niet dat dit niet gebeurt, Lax foetert er lustig op los, maar gaandeweg zag hij meer mogelijkheden als hij zich ook op de overeenkomsten van zijn hoofdpersonage met de schrijver Miguel de Cervantes richtte. Dat dit niet geforceerd aandoet, is een van de sterkmakers van deze strip.

Voor wie dat nodig acht, is er inhoudelijk altijd wel wat aan te merken op een strip die in een stream of consciousness ontstaat. Wat het voor de één interessant maakt, ervaart een ander als eindeloos gezaag. Als Lax even niet wist hoe het verder moest, stapte hij op z'n fiets en ging hij kilometers malen. Meestal kreeg hij onderweg een idee. Het maakt dat Een Zekere Cervantes meer dan eens van richting of genre verandert. Soms is het een psychologische thriller, dan wordt het een roadmovie, even later klinkt het als een pamflet, verwordt het tot een zeurderige aanklacht en tegen het einde krijgt het iets burlesk. De creatieve vrijheid die Lax zich permitteert is groot. Het dwingt respect af, zelfs al komt het de ontwikkeling van een coherente verhaallijn niet altijd ten goede.

Ook grafisch heeft Lax voor dit album een andere weg ingeslagen. Nooit eerder waren z'n tekeningen zo imponerend. Hij werkt hoofdzakelijk met zwarte inkten die hij aanlengt en verdunt. De gewassen tinten werkt hij op met acryl. De landschappen die hij tijdens z'n trip door de States als ideaal decor voor een verhaal zag, verbluffen. Een Zekere Cervantes is naast een beklijvende strip ook een grafisch pareltje.

"Onze levensopdracht is niet om te slagen, maar om goedgemutst te blijven falen" (een uitspraak van Robert Louis Stevenson) staat vooraan in het boek. Het is niet enkel op het leven van het hoofdpersonage van toepassing.

Met Een Zekere Cervantes bewijst Lax op alle gebied dat het de moeite loont om risico's te durven lopen.