Geschreven door : Mario Stabel - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Een geschiedenis van de Velvet Underground

Een geschiedenis van de Velvet Underground

Gaan met die banaan

Als je nu luistert naar het legendarische debuutalbum van The Velvet Underground and Nico (met de legendarische hoes met de pop-artbanaan van Andy Warhol), is het misschien moeilijk om je voor te stellen dat die plaat vijfenvijftig jaar geleden het muziekwereldje een serieuze neus zette. Toch zette die lp de toon voor genres als punk, new wave en alt-rock en zijn rockgrootheden als Nick Cave, U2, David Bowie, Sonic Youth, The Jesus and Mary Chain, Joy Division of Nirvana duidelijk schatplichtig aan de vernieuwende sound van de band uit New York. Plots moest het allemaal niet meer zo afgelikt en bleek een occasionele valse noot, wat dissonantie hier en daar of een dosis fuzz geen beletsel meer te zijn om je mastertapes aan het vinyl toe te vertrouwen.

Prosperi Buri is naast striptekenaar ook muzikant en dat maakt hem de geknipte figuur om de woelige opkomst en ondergang van The Velvet Underground in een strip te gieten. Enkele jaren geleden maakte hij zo ook al een korte biografie van The Doors. De auteur houdt niet van wijdlopige scènes, maar kiest voor vijf chronologische hoofdstukken met korte teasers en een epiloog waarin survivors John Cale en MaureenMoeTucker een laatste keer hun visie geven op de loodzware erfenis die de band heeft achtergelaten. Het kwartet belichaamde al snel het motto sex & drugs & rock ’n roll en de tegendraadse karakters Cale en Lou Reed zaten elkaar voortdurend in de haren, ook al probeerde gitarist Sterling Morrison — tussen twee cold turkeys door — tussen hen te bemiddelen. Tel daar nog de visionaire, maar tegelijk ook onverzettelijke je m’en fous-visie van manager Andy Warhol bij en je hoort de tijdbom al vanaf de eerste pagina’s tikken.

Buri hanteert een schematische tekenstijl die je nog het best kunt omschrijven als Zep met een klein snuifje Robert Crumb. Zijn Reed deed ons dan weer denken aan barman Moe Szyslak uit The Simpsons. De inkleuring blijft beperkt tot een kloddertje roze hier en daar.

Als je meer wil weten over Andy Warhol en zijn The Factory kom je uit bij het onvermijdelijke Andy van Typex. Wil je op een laagdrempelige, maar tegelijk ook vrijblijvende manier een beknopte biografie van Warhols huisband The Velvet Underground lezen, dan zit je een half uurtje goed bij dit album van Prosperi Buri.