Geschreven door : Diederik Van De Velde - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

De vleugels van de aap - 3: Chicago

De vleugels van de aap - 3: Chicago

Een aap met muizenissen

Na al zijn stunt- en vliegwerk heeft Harry Faulkner het geluk anatomisch nog volledig in orde te zijn.* Dat is maar goed ook, geen enkele veearts of zoöloog zou kop of staart aan deze aap krijgen die met een venijnige rotvaart door de jaren 1930 stuntelt.

Die rotvaart geldt enkel voor het tempo van Harry's, niet voor het verschijningsritme van de albums van deze reeks. Auteur Étienne Willem is namelijk een creatieve duizendpoot die wel vaker nieuwe projecten uit zijn mauw schudt. Wij vatten daarom even de recentste gebeurtenissen uit Harry's leven voor jou samen. In het kort: Harry's leven neemt een nieuwe wending wanneer hij haast bij toeval een hold-up op een Zeppelin stopt. Tijdens die gebeurtenissen komt hij in contact met de mysterieuze substantie Z-O3. Gaandeweg blijkt Z-O3 hem vreemde krachten te geven, die hem echter nooit in de weg staan om te doen wat hij wil, wel integendeel. Dit keer ligt het toch wel even anders. Terwijl hij een karweitje opknapt voor Al Capone — die in deze antropomorfe jaren 1930 nog fishier is dan gewoonlijk — blijken nog meer mensen (nu ja, je weet wel) belang te hebben bij de Z-O3.

Willem volgt deels het vertrouwde recept van de vorige delen. Bekende interbellumfiguren passeren met de regelmaat van de klok de revue of worden vernoemd. Al Capone, Eliot Ness, Howard Hughes, aan namedropping geen gebrek. En het hoeft niet allemaal in het tijdskader te passen. Wie goed oplet, vindt een fabriek met de naam MacGiver terug.
Op een ander punt wijkt Willem wat meer af van wat voorafging. Z-O3 was in de vorige twee delen een mysterieuze rode draad die evolueerde op de achtergrond. Nu, in deel 3, worden de geheimzinnige superkrachten plots het hoofdthema. Harry's nieuwe tegenstander krijgt, onder invloed van Z-O3, meerdere Hulkachtige trekjes en zijn nemesis Howard Hughes — jawel de echte, maar hier zonder de looks van Leonardo DiCaprio — kiest de kant van Harry. Dat alles verandert de sfeer van de reeks toch wel behoorlijk. Plots wordt De vleugels van de Aap een superheldenstrip en verdwijnt het jaren 1930-sfeertje merkelijk meer naar de achtergrond. Geen hold-up of geheimzinnige film, wel de strijd om een energiebron ofte superwapen. Jammer volgens yours truly. Opent deze nieuw ingeslagen weg nieuwe deuren voor de toekomst of worden die nu net keihard dichtgegooid? We mogen een aap zijn als we er iets van snappen, maar het is een vraag die we absoluut beantwoord willen zien. Want draai het of keer het zoals je wil, dit blijft een van de meest frisse reeksen uit het Dark Dragon Books-fonds.

In de vorige albums zette Willem veel in op continuïteit. Een nieuwe pagina begon dikwijls met dezelfde woorden of prent als het kadertje ervoor. Dat is verminderd. De overgangen zijn bruusker. Maar geen nood, een stuntaap kan best ver springen. De humor is alleszins niet in kracht afgenomen. Een varken dat "Porca miseria" vloekt, zeg nu zelf, beter wordt het toch niet?

Als in het volgende deel het gifgroene terug wat meer plaatsmaakt voor een jaren 1930-sausje gaan we helemaal geloven dat deze makaak — die eerder onderdak vond bij jaja... Gorilla — meerdere levens heeft.

* Ga even mee in de flow en vergeet dat een makaak normaal vijf vingers heeft.