Geschreven door : Diederik Van De Velde - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

De grote zeeslagen - 12: No Ryang

De grote zeeslagen - 12: No Ryang

Droog

Wie oppert dat Europa tussen pakweg 1500 en 1700 een lappendeken van (stads)staten was die in conflict lagen met elkaar, heeft het — erg vereenvoudigd uiteraard — bij het rechte eind. Maar Europa heeft vanzelfsprekend geen monopolie op conflict. Ten oosten van dit strijdtoneel liggen twee imposante machten eveneens met elkaar overhoop. Het in clans georganiseerde Japan raakt geleidelijk steeds meer verenigd en de invloedrijke keizer wil zijn macht verder uitbreiden richting China, waar de machtige Ming-dynastie heerst. Maar voor Japan China bereikt, moet het eerst voorbij Korea. Dat koninkrijk wordt tussen 1592 en 1598 verschillende keren binnengevallen en belegerd door het land van de rijzende zon en wordt door China, dat zijn grenzen bedreigd voelt, bijgestaan. Maar de drie landen zijn na zeven jaar oorlogsmoe, Japan wil het pleit beslechten en stuurt een enorme oorlogsvloot richting het schiereiland. Verliezen lijkt onmogelijk.

Het is te merken aan deze beschrijving. Dit album is meer dat de grafische weergave van een potje zeeslag. Het is een geopolitiek kluwen. Daar ben je je best van bewust als je dit album begint te lezen. De gemiddelde historische kennis in deze contreien is vanzelfsprekend nog steeds behoorlijk eurocentrisch. Haast iedereen zal het in Peking horen donderen bij vermelding van de Imjin Oorlog. Niet verwonderlijk dus dat de setting van dit album, zelfs met beperkte voorkennis, behoorlijk droog op de maag kan vallen. En dus moeten we Jean-Yves Delitte helaas meegeven dat een korte situatieschets, verwerkt in de verhaalaanvang, waarschijnlijk een beter idee ware geweest. Japan bevecht een Koreaans-Chinese alliantie. Dat informatieve gegeven had subtiel verwerkt kunnen worden bij aanvang van de vertelling. Het had het verhaal sneller behapbaar en toegankelijker gemaakt. Dat een geniale Koreaanse admiraal de Japanners naar antiek-Grieks model richting de engte van No Ryang (ook wel Noryang) stuurt, is duidelijk maar Delittes vertelling is dan al een flink eind weg.

Tenzij we ons heel erg vergissen, is dit de eerste onafhankelijke stripproductie van de Zuid-Koreaan Q-Ha, een studiomedewerker van  Kim Jung Gi (SpyGames). De man kan een stukje tekenen. Typisch Aziatische architectuur, eilandengroepjes, het doet allemaal authentiek en sfeervol aan, ook al door de inkleuring van Sang Don Lee die — hoewel soms wat donker — sterk aan Aziatische cinema herinnert. Toch hebben we het bij momenten moeilijk om te wennen aan de stijl van Q-Ha. Mede door de weinige introductie in het scenario en onze mindere kennis van Aziatische gewoonten en uniformen, duurt het even eer we Japanners en Koreanen kunnen onderscheiden. Gelukkig helpt daarbij de visuele herkenning van de Japanse samoerai-uniformen. Zo lukt het van bij de start om op z'n minst de Japanse militaire elite te herkennen.

Een bizar iets dat moet worden opgemerkt over dit album is de beperkte aanwezigheid van water. Toch enigszins bevreemdend voor een reeks over zeeslagen, nietwaar? Bovendien zijn de scènes die zich op het water afspelen opmerkelijk droog — en dat bedoelen we in de meest letterlijke, niet natte, betekenis. Kanonskogels die in zee ploffen of een schip naar de kelder jagen, doen nauwelijks water opspatten. Anderzijds kan je de luchtvochtigheid rond de mistige eilanden haast voelen. Alsof er in de slag bij No Ryang andere fysische wetten golden. Waarschijnlijk ligt het eerder aan Q-Ha's keuze om veel bovenaanzichten en panoramische perspectieven te kiezen voor het in beeld brengen van de zeeslag. Die verklaring lijkt ons aannemelijker dan de andere, toch? Alhoewel, de uitkomst van de zeeslag bij No Ryang had ook een zekere onwaarschijnlijkheid...