Geschreven door : Gert Meesters - Categorieën : Reviews Focus Knack

Dagboek + Na de regen - Integraal - Het dagboek + Na de regen - Integraal

Dagboek + Na de regen - Integraal - Het dagboek + Na de regen - Integraal

TWEE HALVE VOOR DE PRIJS VAN ÉÉN.

De bundeling van twee hoog aangeschreven verhalen van André Juillard toont vooral dat hij niet durft te kiezen.


Er lijkt wel een Juillard-revival aan de gang. De afgelopen maanden verschenen vertalingen en nieuwe edities van de belangrijkste strips die de Fransman in de laatste twintig jaar maakte. En voordat u ze noemt: nee, de Blake en Mortimers op scenario van Yves Sente horen daar niet bij. Deze zomer verscheen al een bundeling van Lena (met Pierre Christin als schrijver), de laatste weken kwamen daar nog Mezek (op scenario van Yann) en zijn eigen Het dagboek / Na de regen bij.

Juillards stijl kan sommige stripliefhebbers en dan vooral het verzamelaarsgild tot geëmotioneerde lofprijzingen en diep gegrabbel in de portemonnee bewegen telkens er weer een exclusieve print wordt aangeboden. Op ons maakt zijn tekentalent veel minder indruk, omdat ergens in zijn ideale maten, zachte kleuren en gulden snee een afstandelijke kilte schuilt. Meeleven met Juillards personages is alleen haalbaar voor wie op commando kan huilen bij de aanblik van het jaarrapport van de OESO of van het Kyotoprotocol. Een sterk verhaal kan die handicap enigszins doen vergeten. Het dagboek en Na de regen bewijzen dat Juillard er minstens even goed toe in staat is om zichzelf van materie te voorzien als de scenaristen op wie hij gewoonlijk een beroep doet.

Het dagboek steunt op een kleine romantische intrige. Een jonge vrouw staat enkele seconden bloot voor het raam en maakt daarbij een doorslaande indruk op de passagiers van de trein die toevallig voor haar huis halt houdt. Indirect krijgt ze daardoor te maken met twee mannen op vrijersvoeten, en Juillard laat haar keuze even willekeurig en irrationeel uitdraaien als nu eenmaal gebruikelijk is in hartszaken. Alleen jammer van de misdaadplot, die overbodig lijkt voor zo'n intiem verhaal.

Na de regen sluit aan bij Het dagboek, omdat enkele personages er weer kort in mogen opdraven. Ook hier leiden een verloren vriendschap en een vurige verliefdheid tot een gewelddadige intrige, alsof Juillard bang was dat hij anders zijn ongedurige lezers zou verliezen aan Lanfeust van Troy. Stemmig, netjes, maar jammer van de halfslachtige keuze.