Geschreven door : Seppe Cools - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Dad - 3: Op van de stress

Dad - 3: Op van de stress

Het leven zoals het is: het vaderschap

Het is als alleenstaande niet makkelijk om te overleven, zeker niet als je vier kinderen hebt van vier verschillende vrouwen met vier sterk uiteenlopende leeftijden én karakters. Tot overmaat van ramp komt het water tot zijn lippen door de financiële problemen die de kop opsteken. Alles in viervoud, maar geen reden om écht te vieren. Om toch aan een beetje geld te komen, moet de amateuracteur pakken wat hij pakken kan. Hij gaat geen enkel rolletje dat iets opbrengt uit de weg. Zo lang het geld maar in het laatje komt. Maar gelukkig kan Dad ook nog troost vinden bij zijn dochters Pandora, Oona, Roxanne en Babette. Soms toch. Veilig zal hij zich in ieder geval nooit voelen. De smartphones liggen op de loer om zijn apenstreken te filmen, die guitig gepost en gedeeld worden op de sociale media. Ondanks alles blijft Dad optimistisch zijn ding doen en dat siert hem. "Jongens toch, laat me met rust!", of "Man man man, waarom ik altijd?" ga je hem dus nooit horen zeggen.

Of de gags uit het leven gegrepen zijn van tekenaar Nob, oftewel Bruno Chevrier, weten we niet. Wat we wel weten, is dat de Fransman zo goed als alles zelf doet. Hij heeft een heel aparte manier van omkadering en inkleuring. De alom gekende pasteltinten zijn niet meer weg te denken uit de reeks, wat de tekeningen soms iets schilderachtiger maakt. Dad is op dat vlak dus al een vrij unieke gagstrip, een streling voor het oog.

Nob toont ons al voor de derde keer een greep uit het simpele leven van een bijzonder man, die we diep bewonderen voor zijn toewijding aan zijn vier bengels. Vergezocht zijn de meeste grappen niet, meelijwekkend en herkenbaar soms wel. Over de eerste twee delen vonden we de eerste gags wat flauwtjes, maar daar merken we weinig van in de nieuwste.

Nob heeft talent, zonder twijfel. Dad is daarentegen iets minder getalenteerd. Toch hebben we hem graag, al is het maar om te schateren met zijn volmaakt onvolmaakte leven. Dad verdient een standbeeld, net als quasi alle andere toegewijde ouders die hun vrije tijd keer op keer opofferen om hun dreumesen rond te taxiën.