Geschreven door : Wouter Porteman - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Corto Maltese - 16: Berlijnse nocturne

Corto Maltese - 16: Berlijnse nocturne

Heftige vibraties

1924. Het oude Europa staat op instorten. In de fragiele Weimarrepubliek, en zeker in Berlijn, is die spanning overal voelbaar. De ene heeft de voorbije oorlog nog niet verwerkt, een ander gooit zich in het burleske nachtleven van de nieuwe wereld, en een derde zoekt zijn heil in een nieuwe politieke partij rond de blijkbaar veelbelovende Oostenrijkse politicus Adolf Hitler. Via extreemrechtse geheime genootschappen willen anderen het oude keizerrijk laten herleven of zoeken net hun heil in het communisme. In deze explosieve cocktail loopt Corto Maltese rond op zoek naar zijn oude vriend professor Jeremiah Steiner. Al snel blijkt die vermoord te zijn, maar de Berlijnse politiecommissaris wil zijn lijk niet vrijgeven. De Maltese zeeman wil op zijn minst wraak nemen op de moordenaar. De lont in het kruitvat.

"Le nouveau Corto est arrivé", jubelde men enkele jaren geleden toen het Spaanse duo Rubén Pellejero en Juan Díaz Canales de iconische reeks van Hugo Pratt mocht voortzetten. Dat vonden we net iets te veel promotionele blabla, maar elke Corto Maltese van hun hand was er wel eentje in stijgende lijn. Hun Corto kreeg steeds meer een eigen smoel die ons wel heel erg beviel. Ja, we durven te zeggen dat we hun verhalen liever lezen dan die van Pratt. Met dit vierde album gaan we helemaal knock-out voor deze doorzetting. Canales heeft zich Corto Maltese volledig eigen gemaakt. De mijmerende avonturier gooit zich niet alleen nog steeds in hopeloze queesten, maar de scenarist van Blacksad heeft er ook een geweldige droge humor aan toegevoegd. Machtig! Omdat het zo moet, volgt Canales heel strikt de tijdlijn van de originele Pratt-albums. Berlijnse Nocturne situeert zich bijgevolg net voor het esoterische Mu. En dan weet je het al: tarotkaarten, alchemie en de bijhorende personages eisen ook hun rol op. Maar Canales dribbelt gelukkig grotendeels rond dat zweverig gedoe en goot zich volop in de Berlijnse politiek. Het levert een intens leesuurtje op met als grote vondst dat hij Corto een vermoeide indruk geeft. De leeftijd, weet je wel.

Ook Pellejero heeft zich het personage eigen gemaakt en moet het al lang niet meer hebben van het herhalen van iconische Pratt-poses. Het is zijn Corto geworden. Bij de tijdslijn hoort echter ook de latere Pratt-grafiek waarvan Pellejero maar een koele minnaar is. Hij lost dit dilemma op door zelf ook een andere grafische weg in te slaan, weg van de vorige verhalen. Pellejero tekent heftiger dan ooit en laat nu ook zijn decors vibreren. Bovendien heeft hij liters verf op zijn platen gegoten op de wijze zoals de oude Lucky Lukes werden ingekleurd. Egale vlakken groen, blauw, rood, roze of paars. Alles kan. Alles mag. Maar het werkt. Het levert prachtige pagina's op.

Ook deze vierde nieuwe Corto Maltese overtreft het klassieke eerbetoon. Het is nu wel zeker dat de voortzetting van de reeks door dit topduo een schot in de roos is. Vier op vier. Le nouveau Corto est arrivé.

Lees ook: interview met Rubén Pellejero en Juan Díaz Cabales over dit album