Geschreven door : De Stripspeciaalzaak - Categorieën : Reviews De Stripspeciaalzaak

Conquistador - Integraal

Conquistador - Integraal

Grote kuis

Tussen 2012 en 2015 verscheen de vierdelige reeks Conquistador van Philippe Xavier en Jean Dufaux. Daar is nu een integrale van verschenen met enkel de strips zonder bonuspagina's. Hieronder hernemen we onze oude besprekingen van de vier albums.

Conquistador - 1 (2012 - door Jacky Cornelis)

Tenochtitlan 1520. Montezuma deelt sinds korte tijd zijn immense rijk met een kleine meute Spanjaarden onder leiding van Hernan Cortèz. Als onsterfelijke goden, uit op goud en rijkdommen balanceren de Spanjaarden op een slap koord. Mochten de Azteken doorkrijgen dat de Spanjaarden even sterfelijk zijn als zijzelf, dan zouden de bedriegers genadeloos afgeslacht worden. Het gevaar lijkt in eerste instantie echter niet van de Azteken zelf te komen. De Spaanse kroon begint te twijfelen aan de integriteit van Hernan Cortèz en stuurt Panfilo de Narvaez met een klein leger om Cortèz tot de orde te roepen. Cortèz heeft geen keuze, de strijd moet ver van de ogen van de Azteken gevoerd worden. Als teken van goede trouw aan Cortèz laat Montezuma hem de schat van de Azteken zien. Eindelijk goud... Alvorens Cortèz ten strijde trekt, belast hij enkele van zijn trouwste volgelingen met een zware taak, namelijk zoveel mogelijk goud en rijkdommen veiligstellen. Hernando del Royo, een adellijke koele kikker die op het slagveld verandert in een beest, en de knappe maar meedogenloze Catalina Guerero zullen de klus trachten te klaren. Verraad en magie zorgen er echter voor dat niets loopt zoals het gepland was. De bewaker van de schat werd gewekt en zal niet rusten voor de dieven gevat zijn...

Na zes delen van de reeks Kruistocht mocht het wel eens wat anders zijn. We hebben dat min of meer gekregen. Eerst en vooral, wie eraan mocht twijfelen, het betreft een typisch Dufaux-verhaal. De geschiedenis krijgt net dat beetje liederlijke vrijheid zodat magie en mysterie hun plaats vinden. Het werkte wonderwel bij Kruistocht, maar niet iedereen is hier even happy mee natuurlijk. Laat ons stellen dat de setting in dit verhaal bijzonder origineel is (tenslotte zijn er niet veel stripreeksen over de conquistadores). Philippe Xavier levert vakwerk en zorgt voor een benauwend, duister sfeertje.

Spanning, mysterie, interessante karakters, deze strip heeft bijzonder veel te bieden. Er valt quasi niets af te dingen van deze strip en we kijken reikhalzend uit naar hoe het verder gaat van wat een bijzonder lekker tussendoortje was. 

Conquistador - 2 (2013 - door David Steenhuyse)

Halverwege de zestiende eeuw was het Spaanse rijk het grootste rijk ter wereld. Het drukte vooral zijn stempel op de geschiedenis, taal, religie en cultuur van het huidige Latijns-Amerika, een uitgestrekt gebied van Midden-Amerika tot de zuidelijkste tip van het overzeese continent. Om de enorme rijkdommen aldaar te verwerven moest het de indianen bevechten, en liever nog de verschillende volkeren elkaar laten uitroeien. Dat er ook bonje was bij de Spanjaarden onderling geeft Conquistador aan. De Spaanse kroon stuurt Panfilo de Narvaez naar veroveraar Hernan Cortez die helemaal in de ban is van het goud van de Inca's. Cortez gelast de adellijke Hernando del Royo en enkele getrouwen met de beveiliging van het goud, maar dat is buiten enkele obstakels gerekend. Ten eerste bewaakt een monsterlijk gedrocht de befaamde schat en er is ook de waanzin die del Royo overmant. De knappe Catalina Guerero (die als twee druppels water lijkt op Artémis Delambre uit de reeks De Piraten van Barataria) kan er alleen maar op toezien hoe onzeker hun lot is in de jungle. En dan zijn er nog de indianen die niet met zich laten sollen!

Elke geoefende striplezer weet ondertussen dat de literaire en filosofische uitspattingen van Jean Dufaux moeten getolereerd worden om het werkelijke verhaal op waarde te kunnen schatten. Daardoor is een Murena zo sterk omdat de zuivere historische realiteit een belangrijke kapstok is. In andere reeksen scheert hij ofwel rakelings ofwel mijlenver boven ons hoofd waardoor onze goodwill om mee in het verhaal te stappen erbij inschiet. En toch hé, is er voor elke miskleun moeiteloos een tegenvoorbeeld te noemen. Raadpleeg zijn bibliografie maar eens en vergewis je van de kwaliteit van zijn œuvre. Conquistador is na amper twee delen te catalogeren bij de succesjes. Maar we hebben meer nodig. Aan Philippe Xavier zal het niet liggen, zijn pagina's botsen tussen de dynamiek van een comicpagina en de beheerstheid van een Franco-Belgische strip. Een constante is zijn herkenbare realistische signatuur. Hij moet er alleen voor opletten dat het hem niet té makkelijk afgaat. Zijn hoge werkritme is een troef, maar het mag ook geen automatisme worden.

Nu goed, Xavier en Dufaux hebben de verkoop van het eerste tweeluik niet afgewacht en zijn inmiddels begonnen aan een volgend tweeluik.

Conquistador - 3 (2014 - door Jacky Cornelis)

Na het debacle rond de schat van Montezuma richt Cortèz zijn aandacht op de verovering van Tenochtitlan. Nadat hij het door Spanje gestuurde leger van Narvaez's versloeg, lijkt niets hem nog in de weg te staan. Een gedeelte van dit verslagen leger, onder leiding van Don Velazquez de Cuellar, heeft Tenochtitlan echter bereikt en reikt de keizer van de Azteken de hand. Dit nieuwe samenwerkingsverbond wil Cortèz op de knieën krijgen en een belangrijk reliek terug naar zijn eigenaar brengen. Onmisbaar in dit laatste gegeven is Catalina. Deze Spaanse schone werd gevangen genomen door de Azteken nadat zij voor Cortèz een deel van de schat van de Azteken gestolen had. Haar leven werd gespaard en indien zij erin slaagt het kruis met de beeltenis van Txlaka terug te bezorgen, is zij opnieuw een vrije vrouw. In de wildernis vecht Royo ondertussen voor zijn leven, steeds meer onder invloed van de wortels van de Oqtal. En dan is er nog Barbo Bezan, een christelijke priester die het bont maakt in de jungle.

Dit eerste deel van een nieuw tweeluik lost op één been de verwachtingen die we op voorhand hadden in. Philippe Xavier zorgt opnieuw voor fris en dynamisch tekenwerk. Jean Dufaux maakt op zijn beurt werk van een geschiedenisles die net ietsjes anders loopt dan gedacht. Voor zijn doen valt het echter allemaal nogal mee en de mystieke inbreng van de Azteken werkt wonderwel. Stilaan wordt naar een hoogtepunt toegewerkt. Het tweede en laatste deel van dit tweeluik zal ongetwijfeld nog het een en ander voor ons in petto hebben. Volgens Philippe Xavier sluit het allszins de reeks af.

Conquistador - 4 (2015 - door Johan Decloedt)

Het is blijkbaar niet eenvoudig om een cyclus met grote onderscheiding af te sluiten. De eerste drie delen van Conquistador waren zonder meer top. Als lezer werd je volledig meegenomen in de duistere en spannende verhaallijnen van de god Txlaka en de pré-predator Oqtal, de interactie tussen de Spanjaarden en de Azteken, Cortèz en Moctezuma als hoofdpersonages met sterke nevenfiguren zoals Catalina, Hernando Del Royo, Barbo Bezan, de Otomi, hogepriester Oczu, enzovoort. Daarbovenop werd ook nog de Midden-Amerikaanse jungle zeer geloofwaardig in beeld gebracht. Razend benieuwd waren we dan ook naar de afloop.

Het vierde deel kent wel een vliegende start met het gevecht tussen de volgelingen van Moctezuma aangevoerd door Barbo Bezan en de bondgenoten van Cortèz, de Hibura's onder leiding van Del Royo. Alras wordt duidelijk dat het Cortèz enkel en alleen om het goud van de Azteken te doen is en hij er niet voor terugdeinst om de keizer in zijn paleis zelf aan te vallen en te gijzelen tot hij de nieuwe bergplaats van de schat meedeelt. Maar hiermee tekent hij de ondergang van Moctezuma en zijn Spaanse troepen. Met Monctezuma in de cel ziet de krijgsheer Cuauhtemac immers zijn kans schoon om de plaats van de keizer in te nemen en 'grote kuis' te houden. De Spanjaarden beseffen dat de nederlaag wenkt en proberen te vluchten uit Tenochtitlan. De uittocht verloopt rampzalig en net als alles verloren lijkt, komt Del Royo met de Hibura's ter hulp.

Eind goed al goed zou je denken, maar we blijven toch wel wat op onze honger zitten. De beklemmende sfeer en begeesterende verhalen over Oqtal, de goudschat en de gedaanteverwisseling van Del Royo raken ietwat ondergesneeuwd (figuurlijk althans) en we krijgen een braaf en eerder voorspelbaar einde.

Enfin, niet getreurd, want we hebben mooie momenten beleefd met de prachtige tekeningen van Philippe Xavier (de covers alleen al!) en het oorspronkelijk zeer origineel scenario van Jean Dufaux.

Wat ons betreft mag er nog een huiveringwekkend derde tweeluik komen, waarin de historische semirealiteit een perfect huwelijk vormt met de magisch-realistische post-Colombiaanse junglesetting. Zou een petitie helpen?